Attack on Titan Au.S. Fic [Levi x Eren] หิมะเดือนมีนากับซากุระหลงฤดู : Somei Yoshino Sakura : 01

Attack on Titan Au.S. Fic [Levi x Eren]  หิมะเดือนมีนากับซากุระหลงฤดู : Somei Yoshino Sakura : 01

: Attack on Titan Fanfiction Au

: Levi x Eren

: Romance Fantasy

: PG?

คำเตือน : เนื้อเรื่องต่อไปนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย หากไม่ต้องการรับรู้กรุณาปิดหน้านี้ไปนะคะ

ทุกๆปี...ดวงตาของข้าจะเปิดขึ้นเมื่อฤดูใบไม้ผลิมาเยือน...

แต่เหมือนปีนี้ข้าจะถูกปลุกให้ตื่นไวขึ้นกว่าเดิมนิดหน่อย?

มือบางยกขึ้นมาปิดปากหาวอย่างเกียจคร้าน ร่างบอบบางอยู่ในชุดกิโมโนสีชมพูอ่อนปักลวดลายดอกซากุระสวยงามจับตา เขาคือดอกไม้สูงค่าที่ทุกคนต่างชื่นชมและรอคอย

...โซเมอิ-โยชิโนะ ซากุระ...

ร่างบอบบางกระโดดลงจากต้นอย่างตั้งใจจะยืดเส้นยืดสาย ปีหนึ่งๆเขานอนไปซะ 11 เดือน มันก็ต้องเมื่อยเป็นธรรมดา

แต่แล้วอะไรบางอย่างที่แปลกตาก็ทำให้ใบหน้ามนหันไปมอง

ทำไมรอบตัวถึงมีแต่สีขาว?

“เอ๊ะ?”   เจ้าดอกซากุระล้มหน้าคะมำท่ามกลางเกล็ดหิมะเมื่อพยายามจะเดิน

“อะไรเนี่ย? ทำไมมีหิมะอยู่ที่นี่ได้ล่ะ???”   นิ้วเรียวจิ้มๆลงไปบนเกล็ดสีขาวพลางมองอย่างสงสัย

“หรือว่า...ชายผู้นั้นก็จะอยู่ที่นี่....เหวอ?!!”   จู่ๆหิมะกองใหญ่ก็ถล่มใส่หัวสีน้ำตาลของเจ้าซากุระช่อน้อย ร่างบอบบางตะกุยตะกายออกมาจากกองปุกปุยสีขาวอย่างเอาเป็นเอาตาย

หิมะที่แสนเย็นชายืนมองซากุระดอกน้อยหัวฟัดหัวเหวี่ยงกับการเอาตัวเองออกมาจากกองหิมะของเขา เจ้าดอกไม้ที่ผู้คนรักใคร่นั่นเกลียดเขา เจ้าดอกไม้อ่อนแอนั่นจะไม่ยอมโผล่ออกมาจากดอกตูมจนกว่าเขาจะหายไป พวกเราไม่เคยอยู่ร่วมโลกกัน แต่วันนี้เขากับเจ้านั่นกลับพบกันราวปาฏิหาริย์...

มันจะเป็นไปได้ยังไง...

ซากุระไม่เคยผลิบานหากหิมะยังตกอยู่...

เจ้าดอกไม้นั่นไม่ชอบความเย็นของเขา...

แสดงว่า...

อาจจะเกิดอะไรขึ้นกับกงล้อแห่งฤดูกาลทำให้สภาพอากาศแปรปรวนไปหมดแบบนี้

“ท่าน! ท่านกลั่นแกล้งข้าใช่หรือไม่!”   นัยน์ตาเย็นชาเหลือบมองลงไปยังเจ้าดอกไม้ช่อน้อยที่ยืนชี้นิ้วด่าเขาอยู่เบื้องล่าง และพอเขากระโดดลงไป เจ้าซากุระดอกน้อยก็กระโดดหลบอย่างหวาดผวาทันที

เจ้าดอกไม้ปากดียกมือขึ้นมาปิดบังตัวเองพลางนั่งสั่นพั่บๆ กลัวเขาขนาดนั้นแต่ก็ยังปากกล้ามาต่อว่าเขา นี่มันซากุระหรือลูกหมากันแน่?

ร่างในชุดกิโมโนสีดำตวัดตัวเดินจากมา เขาไม่อยากจะเสวนากับเจ้าดอกไม้อ่อนแอนั่นให้เสียเวลา เขาจะต้องไปตรวจสอบกงล้อแห่งฤดูกาลว่ามันเป็นอะไรหรือไม่ หากมันพังก็ต้องรีบแก้ไข ไม่เช่นนั้นสภาพอากาศในโลกคงได้วิปริตผิดเพี้ยนไปมากกว่านี้จนมนุษย์อาศัยอยู่ไม่ได้

ฝ่าเท้าทิ้งร่องรอยเอาไว้บนหิมะขาวโพลน แต่แทนที่มันจะมีแค่รอยเดียว มันกลับมีอีกรอยที่ค่อยๆเพิ่มตามหลังมา...

ดวงตากลมโตเหลือบมองแผ่นหลังสีดำนั่นอย่างกล้าๆกลัวๆ...เขาเกลียดหิมะ เขาไม่ชอบความเย็นของผู้ชายคนนั้น...ทั้งๆที่หลบเลี่ยงมาได้ตั้งแต่บรรพบุรุษแต่ไม่รู้ด้วยเหตุอันใด จู่ๆเขาจึงได้พบกับชายผู้เย็นชานั่นราวกับปาฏิหาริย์

เขาไม่เคยผลิบานหากหิมะที่เย็นยะเยือกนั่นยังอยู่...

“.....จะตามข้ามาทำไม?”   ร่างในชุดสีดำที่ดูไม่เหมือนหิมะแต่ก็เป็นหิมะเอ่ยถามทั้งๆที่ไม่หันหน้ามามอง

“ท่านจะไปดูกงล้อแห่งฤดูกาลใช่ไหมล่ะ? ข้าจะไปด้วย หากซ่อมมันแล้วข้าจะได้ไม่ต้องเจอกับท่านอีก!”   นั่นคือคำขอไปด้วยใช่ไหม? หิมะในชุดสีดำได้แต่ข้องใจ เจ้าดอกไม้นั่นถึงจะกลัวแต่ก็ยังเดินตามมาห่างๆ

เส้นทางไปยังที่ตั้งของกงล้อแห่งฤดูกาลนั้นทั้งอันตรายและเต็มไปด้วยภูมิประเทศอันหลากหลาย มีภูเขาสูงชันตั้งตระหง่านให้ต้องข้ามไปหลายต่อหลายลูก

ขลุกๆๆๆ

“อ๊า~~หยุดข้าที~~”   เจ้าดอกซากุระกลิ้งหลุนๆเข้ามาหา ไม่รู้เดินอิท่าไหนให้ล้มกลิ้งขนาดนี้ได้ หิมะสีดำจึงใช้เท้าหยุดเจ้าดอกซากุระนั่นเอาไว้

“อื้อ~ ขอบคุณ อ๊ะ!”   เจ้าดอกซากุระสะบัดหน้าให้หายมึนงง แต่หลังจากเห็นว่าเขาอยู่ใกล้แค่คืบ ร่างบอบบางนั่นก็เด้งตัวหนีทันที ถ้าไม่ชอบขนาดนั้นก็อย่ากลิ้งมาทางนี้สิ!

….ไม่ให้กลิ้งมาทางนี้แต่ก็ใช่ว่าจะให้กลิ้งไปทางอื่น!

“แง๊~ ช่วยข้าด้วย~~”  เจ้าดอกซากุระกลิ้งกลุกๆไปอีกทางจนหิมะสีดำต้องใช้แส้เหมันต์ตวัดไปดึงไว้

หรือไม่ก็

“จะตกแล้วๆๆ เอาข้าขึ้นไป~”  เจ้าดอกไม้นั่นเดินตกเหวได้อย่างน่าอัศจรรย์ ใบหน้าคมถอนหายใจก่อนจะใช้แส้เหมันต์ตวัดไปรวบเอวบางไว้แล้วหิ้วขึ้นมา

ปึด! หิมะผู้เยือกเย็นอยู่เสมอถึงกับเส้นเลือดที่ขมับแทบแตก หลังจากที่ต้องคอยช่วยเจ้าซากุระไม่ได้ความนั่นจนต้องหันไปมองทุกๆสองก้าว ความอดทนของเขาก็ใกล้ถึงขีดสุดเต็มที...ฝั่งมันไว้ที่นี่ซะดีไหมนะ ฝั่งมันจมหิมะอยู่ที่นี่แหละเจ้าตัวน่ารำคาญ!

“แหะแหะ ก็ปกติข้าเบ่งบานสวยๆอยู่บนต้น ไม่เคยต้องมาตกระกำลำบากแบบนี้นี่”   ยังมีหน้ามายักไหล่ แล้วใครใช้ให้เจ้าตามมาเป็นภาระข้ากันล่ะ?!

“อ๊ะ! ลื่นๆๆ เหวอๆๆ!”   แล้วเจ้าซากุระดอกน้อยก็โถมเข้าใส่ หิมะยื่นมือออกไปรับโดยอัตโนมัติทำให้ร่างบอบบางเซซบอยู่บนแผงอกแข็งแกร่งไปโดยปริยาย

กลิ่นหอมอ่อนๆโชยมาจากร่างกายในอ้อมแขนทำให้นัยน์ตาสีขี้เถ้าถึงกับเบิกขึ้นน้อยๆ เขาไม่เคยได้สัมผัสเจ้าดอกไม้ที่ใครๆต่างก็ชื่นชมนี่มาก่อนเลย เขาไม่เคยรู้ว่ามันจะอบอุ่นและอ่อนโยนถึงเพียงนี้

ดวงตากลมโตเองก็เบิกกว้างเช่นกัน ใบหน้ามนซบอยู่กับกิโมโนสีดำ ไม่รู้เป็นเพราะว่าสองแก้มของเขามันร้อนผ่าวหรืออย่างไร แต่หิมะที่ควรจะเย็นยะเยือกกลับไม่หนาวเท่าที่คิด สิ่งที่แผ่ออกมาจากร่างกายแข็งแกร่งมีเพียงไอเย็นให้รู้สึกสบายเพียงเท่านั้น

ใบหน้ามนเงยมองใบหน้าคมที่ก้มลงมาก่อนที่แขนผอมบางจะผวาผลักร่างแข็งแกร่งออกไป...ชายผู้นั้นคือหิมะผู้เย็นชานะ! จะเข้าใกล้ไม่ได้! ชายผู้นั้นจะทำให้ดอกไม้เช่นข้าแข็งตาย!

ในอดีตหลายหมื่นล้านปีหิมะพวกนี้ก็เคยถล่มทับบรรพบุรุษของเขาจนต้องจมอยู่ใต้ความหนาวเหน็บแล้วตายไปไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่ พวกเราถึงได้กลัวเจ้าหิมะเลือดเย็นพวกนั้นมาก

สองมือเล็กๆเตรียมยกการ์ดขึ้นป้องกันตัวทำเอาคนที่เผลอช่วยไปหลายครั้งอยากจับฝังลงดินขึ้นมาตะหงิดๆ สำนึกในบุญคุณสักนิดน่ะมีไหม?!

หมับ!

แล้วจู่ๆมือน้อยที่ยกตั้งการ์ดก็ถูกเถาวัลย์พันไว้ข้างหนึ่ง ปลายอีกข้างของเถาวัลย์ถูกมือสีขาวซีดจับเอาไว้

“เอ๊ะ? ท่านมัดข้าทำไม?”   ใบหน้าน่ารักน่าเอ็นดูก้มลงไปมองข้อมือที่ถูกพันธนาการก่อนจะเงยหน้าขึ้นโวยวาย

“ข้าจะได้ไม่ต้องคอยหันไปมองเจ้า เจ้าลูกหมาน่ารำคาญ!”

“ห๋า? ใครเป็นลูกหมา? ข้าเป็นซากุระ!”   ไม่มีซากุระที่ไหนเถียงฉอดๆอย่างเจ้าหรอกจะบอกให้!

คงจะเป็นภาพที่แปลกตาน่าดูชม ซากุระดอกน้อยถูกหิมะสีดำล่ามติดตัวไปด้วย แต่อย่างน้อยกลีบสีชมพูบอบบางนั่นก็จะได้ไม่ช้ำอีก

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

To be con. (มั้ง ถถถ)

ก่อนอื่นเลย...นี่มันฟิคอะไร๊~~~

ฮ่าๆๆๆๆๆ เรื่องมันมีอยู่ว่า เมื่อวันก่อนที่ญี่ปุ่นเพิ่งมีหิมะตกหนักหลังจากที่ดอกซากุระเพิ่งบาน =[ ]= ซึ่งปีนี้แปลกประหลาดมากเพราะซากุระบานเร็วขึ้นครึ่งเดือน แถมหิมะยังหยุดตกช้ามาก ก็อย่างที่รู้ว่าซากุระไม่ชอบอากาศหนาว ที่ไหนอุ่นก่อนนางก็จะบานก่อน จึงเกิดการพบกันที่ไม่น่าเป็นไปได้ แต่ภาพที่ออกมานั้นสวยงามมาก ซากุระสีชมพูที่ถูกห่อหุ้มไว้ด้วยหิมะสีขาว อร๊ากกกกกก เลยเกิดพล็อตที่เม้ามอยกันในกลุ่มไลน์ซะงั้น5555 แอบไปขอยืมมาใช้ก่อนนาคะ อุฮิๆๆๆ

จริงๆในหัวจิ้นไว้หลายคู่ ก็ซากุระมีหลายสายพันธุ์ มีอยู่ทั่วประเทศอ่ะเนอะ มันก็มีหลายคู่ได้อ่ะจิ อุฮิๆๆ ละดูมันเปิดเรื่องมาแค่นี้ 5555+ คือกำลังปั่น GLIDE ภาคป๋อจ้านอยู่ค่ะ ไม่ไหวแร้วอิทางนั้น เมามันอยู่คนเดียวก็ย่อมได้555

คือรีบมากพล็อตต่อจากนี้จะเอายังไงยังไม่ได้คิด // โดนเตะ // เพราะว่าวันเกิดหนูเลน เลยต้องรีบปั่นมาให้ก่อง กร๊ากกกก

สุขสันต์วันเกิดนาลูกเอเลน >3<  อยู่เป็นที่รักของมี๊ไปอีกนานแสนนานเลยนะคะลูก งื้ออออ ฟัดรัวๆ >////<