Attack
on Titan feat.KHR and A/Z Au.Fic [Levi xEren , 8059 , Cruhteo x Slaine] GLIDE : [UN]FINISH LINE#01
:
Attack on Titan feat KHR Fanfiction Au
:
Levi x Eren , 8059 , Cruhteo x Slaine
:
Romantic Drama
:
NC-17
คำเตือน :
เนื้อเรื่องต่อไปนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย
หากไม่ต้องการรับรู้กรุณาปิดหน้านี้ไปนะคะ
Scuderia
Rally?
มันคือการแข่งขันแรลลี่กระชับความสัมพันธ์ในองค์กร?
ก็ว่าไปนั่น
เพราะอันที่จริงที่เขาจัดมันขึ้นมาก็เพราะว่าต้องการวันหยุดพักผ่อนอันสงบสุขเท่านั้นแหละ...และการจะกำจัดไอ้พวกตัวปัญหาที่ขยันสร้างเรื่องให้ทีมบอสอย่างเขาต้องปวดหัวก็มีอยู่แค่ทางเดียว...
จับพวกมันไปอยู่รวมกัน...แล้วหลอกล่อให้ไปไกลๆซะ!
ก็บอกแล้ว...ว่าถ้าเอลวิน
สมิธไม่แน่จริงคงเป็นทีมบอสของเฟอร์รารี่ไม่ได้หรอก!
“
ว่าไง?” เสียงทุ้มกรอกลงไปที่โทรศัพท์มือถือหยุดเสียงปลายสายที่กำลังโวยวายเต็มที่
“
ไปบอกพวก FIA ซะเอลวิน ว่าไม่ใช่ต้องการอะไรก็จะเรียกร้องจากเราได้หมด
ชั้นขายรถนะไม่ใช่มูลนิธิที่จะทำทุกอย่างเพื่อการกุศล
ถ้าผลลัพธ์มันไม่ได้กำไรแล้วจะให้ลงมือทำเนี่ยมันมีที่ไหน นายต้องบอกพวกนั้นให้เข้าใจนะเอลวิน
แล้วก็........บลาๆๆ....”
ไปรยาลใหญ่ยังใส่ไม่พอจนเขาต้องยกโทรศัพท์ออกห่างๆใบหู
เจ้าครูเทโอคงจะเห็นรายงานที่เขายื่นไปแล้วสิถึงได้ร่ายยาวเป็นมหากาพย์แบบนี้
เชื่อเถอะว่าถ้าเขาไม่งัดมันออกมาจากเก้าอี้CEO
เขาไม่มีทางได้วันหยุดพักผ่อนอันแสนสงบสุขแน่
นั่นแค่ตัวปัญหารายแรก...
ตรูด....
ปลายนิ้วกดรับอีกสายทันทีหลังจากที่วางสายของCEOเฟอร์รารี่ไป...มาแล้วไงไอ้ตัวปัญหาหมายเลขสอง...
“
เอลวิน.......ท่อแตก....”
เสียงนิ่งของโกคุเดระ
ฮายาโตะพูดออกมาสั้นๆแต่มันทำเอาเขาถึงกับยกนิ้วขึ้นมานวดขมับ ขนาดตอนนี้มีคนพอจะช่วยเขาได้บ้างอย่างยามาโมโตะ
ทาเคชิอยู่ใกล้ๆ แต่เวลาหมอนั่นไม่อยู่ทีไร โกคุเดระ ฮายาโตะก็เป็นอันต้องโทรหาเขาทุกทีที่ท่อแตก
ฝ้าพัง สายยางรั่ว ไฟรั้วไม่ติด หรือแม้แต่เจอหมีตาย ม้าลายถูกรถชน บลาๆๆ....เชื่อเถอะว่าถ้าเขาไม่ลากเจ้าเด็กหัวเงินนั่นออกจากบ้านในเขตป่ามาราเนลโล
เขาไม่มีทางได้วันหยุดพักผ่อนอันแสนสงบสุขแน่
และ
“
คุยกับเอลวินอยู่เหรอฮายาโตะ? ดีเลย เดี๋ยวชั้นคุยต่อนะ”
รีไวก็อยู่บ้านทำไมไม่ให้หมอนั่นซ่อมท่อให้ละเว้ย?!!
“
เอลวิน? เดี๋ยวนายจะมาซ่อมท่อให้ใช่ไหม? ฝากซ่อมประตูบ้านชั้นให้ที รู้สึกบานเลื่อนมันจะตกรางน่ะ”
........นี่ตกลงเขาเป็นทีมบอสหรือเป็นช่างซ่อมสารพัดกันแน่?
ไอ้เจ้าพวกนั้นมันไม่คิดจะทำอะไรกันเองเลยใช่ไหม?!
ก็อย่างที่บอกแหละว่าถ้าเขาไม่เอามันออกมาจากบ้านคงได้ทำอะไรพังแล้วก็โทรเรียกเขาทั้งวันแบบนี้แน่!
ตรูด...
เพิ่งจะวางสายจากตัวปัญหาหมายเลขสามไป
หมายเลขสี่ก็โทรมาทันที
“
บอส....ผมไม่รู้ว่าผมอยู่ที่ไหน?...โทรหาคุณครูเทโอก็ติดประชุมอยู่
ผมไม่รู้จะทำยังไงดีแล้ว...”
เสียงสั่นพร่าฟังดูน่าสงสารจากสเลน
ทรอยยาร์ดมันคงจะทำให้เขาอยากช่วยมากกว่านี้ถ้าเจ้านักขับตัวดีนั่นจะไม่หลงทางมันแทบทุกวันทั้งๆที่อยู่ในมาราเนลโลแท้ๆ!
มัวแต่มองป้ายโฆษณาบ้างละ มัวแต่มองลูกหมาลูกแมวบ้างละ...
“
แป๊บนึงนะสเลน มีสายเข้า”
เขากดพักสายเมื่อเห็นไอ้ตัวปัญหาหมายเลขห้าโทรมา
“
ไงเอเลน?”
“
ฮัลโหล? คุณเอลวิน!!! เห็นสเลนบ้างไหม?!!
ป่านนี้ยังมาไม่ถึงสนามเลยเนี่ย?! ไปไหนของเค้านะ?
ตามตัวให้หน่อยสิครับ!”
.....ก็ทำไมไม่โทรหากันเองเล่า?...มีอะไรก็โยนให้เขาหมดเป็นรีไวเชียวนะเจ้าเด็กนี่!
แล้วทุกคนรู้กันบ้างไหมเนี่ย
ว่าวันนี้มันเป็นวันหยุดของเขา!!
ก็นั่นแหละ....ก่อนที่วันหยุดที่เหลือของเขาจะถูกเจ้าพวกนั้นผลาญไปจนหมด
เขาจึงเรียกพวกมันมาแล้วเอาการแข่งแรลลี่บังหน้า!
แรลลี่เป็นการแข่งขันรถยนต์ที่ไม่เหมือนการแข่งขันรถยนต์ประเภทอื่นๆ
เพราะแรลลี่ไม่ได้แข่งกันที่ความเร็วแต่เป็นการแข่งว่ารถคันใดจะเสียแต้มน้อยที่สุดจึงจะเป็นผู้ชนะ
และแรลลี่ไม่ได้แข่งในสนามแข่งรถแต่จะใช้เส้นทางทั่วไปทั้งถนนสาธารณะ
ถนนวิบากตามชนบทหรือถิ่นทุรกันดารแล้วแต่ผู้จัดกำหนด
รถที่เข้าแข่งขันจะประกอบด้วยผู้ขับและผู้นำทางที่เรียกว่าเนวิเกเตอร์
เพราะในการแข่งแต่ละครั้งไม่ได้ทำในสนามแข่ง
ผู้ขับจึงไม่รู้มาก่อนว่าเส้นทางที่จะต้องขับนั้นเป็นอย่างไร ต้องขับไปไหนบ้าง
ถึงจะไม่ได้แข่งกันที่ความเร็วแต่ยังไงก็ยังต้องทำเวลาให้ได้ตามที่กำหนดไม่งั้นจะถูกตัดคะแนน
ผู้ขับส่วนใหญ่เลยใส่กันเต็มที่
การที่จะมานั่งดูแผนที่เองจึงทำได้ยากด้วยความเร็วราวๆ 160-180กิโลเมตรต่อชั่วโมงเพราะงั้นจึงต้องมีคนคอยบอกทางนั่งไปด้วยกัน
ดูเหมือนจะไม่สำคัญแต่เนวิเกเตอร์เป็นคนที่ผู้ขับต้องไว้ใจมากเพราะการบอกให้เลี้ยวขวาเลี้ยวซ้ายในความเร็วระดับนั้นหากไม่เชื่อกันก็อาจจะทำให้หลุดโค้งได้ง่ายๆ
การแข่งแรลลี่ระดับโลกเองก็มีตกเขาหรือแหกโค้งกันอยู่บ่อยๆ
เนวิเกเตอร์เองจึงต้องมีการทดสอบก่อนที่จะเป็นได้ เพราะเนวิเกเตอร์ไม่ได้บอกแค่ว่าเลี้ยวขวาเลี้ยวซ้าย
แต่ต้องบอกได้ถึงสภาพของถนน ลักษณะโค้ง การเข้าเกียร์ว่าควรใช้เกียร์ไหน
ต้องรู้ไลน์ของถนนและอีกมากมาย
นะ...แต่นั่นมันการแข่งแรลลี่ชิงแชมป์โลก
ส่วนการแข่งแรลลี่ครอบครัวอย่างของเขา ไม่ต้องจริงจังอะไรขนาดนั้นก็ได้
แรลลี่จะมีจุดควบคุมเวลา
Timing
Control หรือที่เรียกสั้นๆว่า TC
แต่ละการแข่งอาจจะมีจุด TC
มากน้อยไม่เท่ากันแล้วแต่ผู้จัดจะกำหนด
รถทุกคันจะต้องวิ่งผ่านจุดเหล่านี้เพราะแต่ละTCก็จะกำหนดเอาไว้ว่าต้องใช้เวลาในการมาถึงเท่าไหร่
ถ้ามาก่อนหรือหลังก็จะถูกตัดคะแนนเป็นนาที อย่างเช่นจาก TC1
ไป TC2 ระยะทาง30กิโลเมตร ให้เวลา 30นาที
รถก็ต้องเข้าไปที่จุดนี้ภายใน 30 นาที
ถ้ามาก่อนหรือมาช้าไปกี่นาทีก็เอาเวลาเหล่านั้นมาตัดแต้มออกไปนั่นเอง
และในระหว่างทางจะมีเครื่องหมายตรวจสอบผ่านทาง
Rule
Check หรือเรียกสั้นๆว่า RC ให้ผู้เข้าแข่งขันค้นหาเพื่อยืนยันว่าผู้เข้าแข่งขันผ่านเส้นทางที่กำหนดแน่ๆ
ไม่ได้ใช้ทางลัดหรือทางอื่นในการมาถึง ซึ่ง RC
จะเป็นอะไรก็ได้แล้วแต่ผู้จัดกำหนด ไม่ว่าจะธง ป้าย ฯ
“
ถ้าใครชนะ ชั้นจะเพิ่มวันหยุดของช่วงพักกลางฤดูการแข่งขันให้อีก 5 วัน!” เสียงทุ้มของเอลวิน สมิธประกาศให้กลุ่มคนที่นั่งอยู่ในพิตการาจสีแดงฟัง
ถึงแม้จะมีลูกทีมเข้าแข่งด้วยหลายคนแต่เป้าหมายจริงๆของเขาน่ะมีแค่ไอ้ตัวปัญหาห้าคนตามที่ว่ามานั่นแหละ
“
โอเค” เจ้ารีไวรีบตอบตกลงเป็นคนแรก
แน่นอนว่าที่เหลือก็พยักหน้ารับในไม่ช้า...แหงละ...อย่างเจ้าพวกนี้ใช้เงินหรือสิ่งของมาล่อไม่ค่อยได้ผลหรอก
จะมีก็แต่เวลาที่จะได้หยุดอยู่กับคนรักนี่แหละที่จะรีบตะครุบกันแทบไม่ทัน
นัยน์ตาสีฟ้ากวาดมองไปรอบๆ...รีไวจับคู่กับเอเลนโดยใช้
Ferrari
F12 Berlinettaในการแข่ง ส่วนโกคุเดระจะคู่กับยามาโมโตะ
ทาเคชิที่ถึงจะไม่ใช่คนของเฟอร์รารี่แต่เขาก็หยวนให้เพราะมันเป็นหนึ่งในแผนการของเขาเช่นกัน
สองคนนี้จะแข่งด้วย Ferrari California
ตัวปัญหาคู่สุดท้ายคือสเลนจะจับคู่กับครูเทโอ อันที่จริงเจ้าCEOปีศาจมีประชุมยาวเหยียดแต่พอบอกมันว่าสเลนจะต้องนั่งรถไปกับใครก็ไม่รู้ทั้งวันทั้งคืนสองต่อสอง
มันก็รีบเปลี่ยนเวลาประชุมทันที สองคนนี้ใช้ Ferrari 458 Italia ในการแข่ง
“
นี่แผนที่”
เขาแจกแผนที่ให้ทุกๆทีมโดยที่ไม่มีใครรู้เลยว่าสามทีมตัวปัญหานั้นได้แผนที่ไม่เหมือนกับคนอื่น...ขืนให้มันไปเส้นทางตามปกติเดี๋ยวก็ถึงไวแล้วมีเวลามาก่อกวนเขาอีกจนได้
แล้วแผนการนี้มันจะได้ผลได้ยังไง
“
ส่วน RC
ของการแข่งครั้งนี้ก็คือนี่...”
ม้าสลักหน้าตาโง่ๆตัวหนึ่งถูกวางลงไป จะใช้งบมากก็เสียดายเขาเลยไปเดินหาเอาตามท้องตลาดง่ายๆ
“
จะมีจุด TC
อยู่ 5 จุด ในระหว่างแต่ละจุดชั้นจะซ่อน RC
เอาไว้2ตัว นั่นก็คือแต่ละทีมต้องเก็บ RC ให้ได้ทั้งหมด 8
ตัวเข้าใจไหม?”
แน่นอนว่าสำหรับไอ้สามทีมตัวปัญหา ที่ซ่อน RC
จะแตกต่างจากของทีมอื่นๆ
“
อ้อ...RC ตัวแรกจะเป็นคำบอกใบ้ของตำแหน่งที่ซ่อนของ RCตัวที่สอง
เวลาได้ตัวแรกมาก็ดูด้วยล่ะ”
ทั้งหมดพยักหน้ารับกับกติกาที่เขาบอกออกไป
“
ถ้าเข้าใจแล้วก็เริ่มแข่งได้ ไปเอารถแล้วเจอกันที่ TC1
หน้าสนามฟิโอราโน่ ชั้นจะปล่อยรถออกไปทีละคันห่างกันหนึ่งนาที แยกย้าย!”
แล้วไม่นานหลังจากนั้นที่หน้าสนามซ้อมของทีมเฟอร์รารี่ก็เต็มไปด้วยรถมากมาย
จากมาราเนลโล่ทุกคันล้วนมีเป้าหมายอยู่ที่ TC5 ในฟลอเร้นซ์เหมือนๆกัน
มือใหญ่โบกสัญญาณธงปล่อยรถออกไปทีละคัน
เริ่มจากของลูกทีม ตามด้วย Ferrari 458 Italiaสีขาว...Ferrari
California…และคันสุดท้าย Ferrari F12 Berlinetta ในที่สุดวันหยุดพักผ่อนอันแสนสงบสุขของเขาก็เริ่มขึ้นจนได้!
ไม่สิ...
Scuderia
Rally เริ่มแล้วต่างหาก!!
ร่างสูงใหญ่ของทีมบอสม้าลำพองเดินกระหยิ่มยิ้มย่องเข้ามาในห้องควบคุมในพิตการาจสีแดง
ไปดูเจ้าพวกนั้นสักหน่อยก่อนจะแว่บกลับบ้านไปอยู่กับซูซี่ ซูซาน
ซูฮันน่าอย่างสบายอุรา
“
เปิดวิทยุสื่อสารของทีมสเลนซิ”
ใบหน้าหล่อเหลาเอ่ยสั่งลูกทีมที่เป็นคนควบคุมวิทยุสื่อสารในการแข่งครั้งนี้ที่เขาติดไว้ในรถแต่ละคันเพื่อบอกตำแหน่งเผื่อเกิดอุบัติเหตุหรืออะไรจะได้ช่วยทัน
มือใหญ่จับหูฟังสีแดงที่คล้องอยู่ที่คอมาใส่ที่หูทั้งสองข้างแทน
“
เอ่อ....เลี้ยวซ้ายดีไหมครับ?” เสียงนุ่มของสเลนที่กำลังเอ่ยอย่างไม่แน่ใจดังให้ได้ยิน
“
ห๋า? ซ้ายไหน?” แน่นอนว่าคู่สนทนาของเด็กนั่นก็มีแต่เจ้าครูเทโอคนเดียวนั่นแหละ
ด้วยความที่สเลนขับรถบนถนนปกติได้แย่มาก ทีมนี้คนขับจึงเป็นครูเทโอ?
“
ซ้ายที่จะเลี้ยวไปโมเดอน่า....อืม?...”
“
นั่นมันเลยมาสองแยกแล้วนะสเลน? ตกลงต้องวกกลับไปใช่ไหม?”
“
ใช่ครับ...”
“
บอกให้มันไวๆหน่อยสิ! มานี่! สลับกัน
เธอมาขับเดี๋ยวชั้นเป็นเนวิเกเตอร์เอง”
ได้ยินเสียงรถหยุดลงพร้อมกับเสียงเปิดประตู
สงสัยจะสลับตัวคนขับ? นัยน์ตาสีฟ้าเหลือบมองไปที่จุดสีเหลืองบนมอนิเตอร์
นั่นมันยังไม่ออกจากมาราเนลโล่เลยไม่ใช่เร๊อะ?
“
เลี้ยวขวาหน้า” เสียงคนบอกทางกลายเป็นเจ้าCEOปีศาจแทน
“
ขวานะครับ...”
“
เดี๋ยวๆ มันต้องเป็นแยกที่มีตึกอิฐสีแดงใหญ่ๆสิ นี่มันไม่ใช่ เธอเลี้ยวผิดแยกแล้ว”
“
เอ๋?”
“
มันยังไม่ถึงนี่ ต้องไปอีกสองแยก...ขับช้าไปไหมเนี่ย?
ชั้นว่าชั้นก็บอกตามเวลาที่คนทั่วไปน่าจะขับถึงแล้วนะ?”
“
เอ๋? ก็ไม่ช้านี่ครับ นี่ก็ตั้ง
50กิโลเมตรต่อชั่วโมงแล้วนะครับ”
“
.....นั่นมันช้าสุดๆเลยสเลน...มานี่...เดี๋ยวชั้นขับเอง เธอมาเป็นเนวิเกเตอร์”
“
เอ๋? ครับ”
ทีมบอสเฟอร์รารี่ฟังไปก็เหงื่อตกไป...อาจจะพอดีกันแล้วก็ได้นะคู่นี้
อีกคนก็ช้าอย่างกับเต่า อีกคนก็ไวอย่างกับกระต่าย ไปด้วยกันน่าจะบาลานซ์ดีแล้วละ
แต่จะถึงได้เมื่อไหร่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกันนะถ้าเจ้าครูเทโอยังเปลี่ยนกันขับรถทุกๆสองแยกแบบนี้...
มะ...ช่างมันเถอะ...เพราะยิ่งถึงช้าเท่าไหร่ก็ยิ่งเป็นผลดีกับเขาเท่านั้นละนะ
ไหน...ไปดูคู่อื่นซิ
เป็นยังไงกันบ้าง?
ปลายนิ้วจิ้มลงไปที่วิทยุสื่อสารของทีมโกคุเดระกับยามาโมโตะก่อนที่เสียงสบายๆของคนอารมณ์ดีจะดังมาให้ได้ยิน
“
เลี้ยวซ้ายนะที่รัก จากนั้นก็บรื้น บรื้น บะวาว้าบบบบ” .......หื๋อ?....อะไรล่ะนั่น?
“
อื้อ...” นี่ก็ดันเข้าใจซะงั้น?!
“
ตรงไปอีก100เมตรนะที่รัก จากนั้นก็ป้าบ กึ้ดๆ”
เขายืนฟังไปก็อ้าปากค้างไป...ภาษาชาวดาวหมีหรือไง
ฟังไม่รู้เรื่องเลยซักกะติ้ดดดดดด
“
อื้อ...” น่าน...แต่โกคุเดระ ฮายาโตะก็ยังเข้าใจ...
สมกับเป็นคนที่พูดกับหมีได้จริงๆ...
“
มากุโร่?”
....?...รหัสลับจากดาวหมีอะไรอีกละนั่น? เสียงโกคุเดระพูดออกมานิ่งๆจนเขาต้องเงี่ยหูฟัง
บอกตามตรงว่าเขาไม่เข้าใจไอ้คู่นี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว
“
กินไหม? ถ้างั้นมาเปลี่ยนกันขับนะโกคุเดระ”
อ้อ...มากุโร่ที่หมายถึงปลาดิบอาหารญี่ปุ่นสินะ?
ว่าแต่นั่นไม่ได้ให้ไปปิกนิกนะครับ ทำไมถึงมีมากุโร่อยู่ในรถแข่งแรลลี่ล่ะเฟ้ย?!
“
อื้อ...”
แล้วเขาก็ได้ยินเสียงเบรกพร้อมกับจุดสีขาวบนมอนิเตอร์หยุดลง สงสัยจะเปลี่ยนตัวคนขับ?
ได้ยินเสียงเคี้ยวตุ้ยๆอย่างเอร็ดอร่อยจนเขาเผลอกลืนน้ำลาย
จากนั้น Ferrari
California จึงได้เคลื่อนที่ต่อ
เนวิเกเตอร์ที่ยังเขมือบปลามากุโร่เต็มปากเอ่ยบอกคนขับด้วยเสียงนิ่ง
“
Long
Left three over crest big jump” ....โค้งซ้ายยาว ใช้เกียร์ 3 ทางลาดชันหลังจากนั้นมีจั๊ม
“
อื้อ!”
“
one
fifty” .....ขับไปอีก 150 เมตร
“
อื้อ!”
“ Right six into Left five” ....โค้งขวา เกียร์ 6 แล้วหาไลน์เพื่อเข้าโค้งซ้ายโดยใช้เกียร์ไม่เกินเกียร์ 5
“
อื้อ!”
เดี๋ยวนะ...ยามาโมโตะ
ทาเคชิเป็นมาเฟีย? แล้วไหงเข้าใจคำศัพท์ของการแข่งแรลลี่ระดับโลกแบบนั้นได้ล่ะ?!
หรือที่จริงแล้วไม่ได้เข้าใจแต่ขับไปตามสัญชาติญาณ?
นี่ก็สมเป็นหมีที่คุยกับโกคุเดระ
ฮายาโตะรู้เรื่องจริงๆ!
ถึงคนอื่นจะไม่เข้าใจแต่ทั้งสองคนก็สื่อสารกันได้อย่างน่าประหลาดและนั่นก็ทำให้ทีมนี้นำทีมอื่นไปไกล
จุดสีขาวบนมอนิเตอร์บ่งบอกว่าทีมโกคุเดระกับยามาโมโตะใกล้จะถึง TC
ที่3 เต็มที
ว่าแต่...ไอ้คู่นี้มันลืมไปหรือเปล่า...ว่าระหว่างแต่ละ TC มันต้องเก็บ RC ด้วยน่ะ?!
ถึงแม้ว่าม้าสลักของเขามันจะหน้าตาโง่เง่าขนาดไหนแต่มันก็มีคะแนนตัวละ
10 แต้มเลยนะเฮ้ย!
ปลายนิ้วจิ้มลงไปที่วิทยุสื่อสารของอีกหนึ่งทีมที่เหลืออย่างละเหี่ยใจ...ดีนะที่ในการแข่งฟอร์มูล่าวันไม่ต้องมานั่งเก็บ
RC แบบนี้ ไม่งั้นทีมเฟอร์รารี่ของเขาคงแพ้ราบคาบแน่...
“
มั่นใจในฝีมือการบอกทางของผมได้เลยครับคุณรีไว!
ผมให้ข้อมูลสเลนมาทั้งฤดูกาลเพราะงั้นแค่บอกทางแค่นี้ง่ายจะตาย” อืม...เสียงของเอเลนฟังดูมั่นใจแล้วเขาก็คิดว่าทีมนี้น่าจะไปได้สวยมากที่สุด...ไหม?
“
โฮ่ย...แกแน่ใจนะว่าบอกถูกน่ะเจ้าเด็กเหลือขอ? ชั้นว่าชั้นเห็นป้ายโรงแรมม่านรูดนั่นมาสองครั้งแล้วนะ?”
“
เอ๋? ไม่น่าจะผิดนะครับ? ง่ะ แล้วทำไมคุณจำได้แต่ป้ายโรงแรมม่านรูดเนี่ย?!
ป้ายอย่างอื่นก็มีทำไมไม่จำ?!” ....นัยน์ตาสีฟ้าเหลือบมองมอนิเตอร์...ผิดเห็นๆ...เพราะเอเลนเคยชินกับสนามที่เป็นวงกลมเพราะงั้นเลยบอกรีไววิ่งวนลูปอยู่ที่เดิมนั่นแหละ
จุดสีแดงบนมอนิเตอร์กำลังฟ้องว่า F12 Berlinetta กำลังจะวิ่งวนตรงนั้นเป็นรอบที่สาม...
“
ไหนเอามาดูซิ?....ตรงนี้มันต้องเลี้ยวขวาไม่ใช่เร๊อะ?” เสียงกรอบแกร่บบ่งบอกว่ารีไวคงแย่งแผนที่ไปดูเอง
“
ห๊ะ? แต่สัญชาติญาณของผมมันบอกว่าซ้ายนี่ครับ?!”
“
สัญชาติญาณลูกหมาของแกมันผิดน่ะสิ!”
“
อ๊ะ! นั่นป้ายบอกตำแหน่ง RC! ถึงจะผิดแต่เราก็หา RC เจอนะครับ!” ....โอ้...เจอ RC ตัวแรกที่เขาจงใจเอาไปวางไว้แล้วสินะ?
“
เดี๋ยวผมลงไปเอาเอง!” ได้ยินเสียงเอเลนเปิดประตูลงไปตามที่เขาคำนวณเอาไว้ก็ทำให้รอยยิ้มเจ้าเล่ห์เผยขึ้นมาบนริมฝีปาก...ก็อย่างที่บอกแหละว่าเขาคิดว่าทีมรีไวน่าจะไปได้สวยมากที่สุด
เพราะงั้นถ้าพวกมันไปถึงเส้นชัยได้ไวแค่ไหน วันหยุดของเขาก็พินาศไวแค่นั้น
เขาเลยต้องขุดหลุมพรางเอาไว้สักหน่อย...
“
หว๋า~~~” ได้ยินเสียงเอเลนดังแว่วมาจากนอกรถแต่รีไวก็ยังนั่งสบถอยู่ข้างใน...เพราะมันไม่ได้มีอันตรายอะไรเจ้าอดีตนักขับมือหนึ่งตลอดกาลนั่นเลยไม่ได้ลงไปช่วย
แหงละ...กับอีแค่วิ่งไปเอาม้าสลักหน้าตาโง่ๆที่ซ่อนอยู่ในน้ำพุสาธารณะมันทำให้เลือดตกยางออกเสียที่ไหน
สำหรับคนอื่นน่ะนะ...
ปัง
“
เปียกหมดเลยอ่ะคุณรีไว มีผ้าขนหนูติดมามั่งไหมครับ?”
หึ...คนอื่นคงไม่เป็นไร
แต่กับรีไวที่เห็นเอเลนเปียกโชกจนมองทะลุเสื้อผ้าไปถึงไหนต่อไหนแล้วมันคนละเรื่องเลย
เสียงกลืนน้ำลายที่ได้ยินผ่านวิทยุสื่อสารมันบอกได้เป็นอย่างดี...แต่...ถ้าคิดว่าทีมบอสอัจฉริยะอย่างเขาขุดหลุมไว้ตื้นๆแค่นี้ละก็ขอบอกว่าผิด
เพราะก้นหลุมที่แท้จริงมันอยู่ที่ RC ตัวที่สองต่างหาก!
“
เอ?...ไหนคุณเอลวินบอกว่าคำใบ้บอกตำแหน่ง RC
ตัวที่สองอยู่ที่ตัวแรกนี่ไง? แต่ไม่เห็นมีอะไร...?”
ได้ยินเสียงเอเลนพลิกม้าสลักของเขาก่อนจะทุบมันเบาๆเผื่อว่ามันจะมีกลไกอะไรซ่อนไว้...แต่ขอโทษ
มันก็เป็นแค่ม้าสลักหน้าตาโง่ๆที่หาได้ตามตลาดนัดทั่วไปเพราะงั้นต่อให้กดแทบตายมันก็ไม่มีช่องลับอะไรเด้งออกมาให้หรอกนะ
เพราะงั้นคำใบ้นี้เอเลนอาจจะไม่เข้าใจ
แต่รีไวที่เห็นสภาพของเอเลนในตอนนี้ต้องเข้าใจแน่ว่าคำใบ้ของเขาคืออะไร
“
เอ๋? รู้แล้วเหรอครับว่าจะต้องไปหา RC อีกตัวที่ไหน?”
เอเลนหันไปถามรีไวเมื่อเขาได้ยินเสียงรถเคลื่อนที่อีกครั้ง
“
อืม...”
เสียงทุ้มตอบออกมาสั้นๆแต่เจ้าลูกหมาช่างเจรจาก็ยังต้องการคำตอบมากกว่านั้น
“
ที่ไหนล่ะครับ? นี่...บอกผมหน่อยสิคุณรีไว? แล้วคุณรู้ได้ไงอ่ะ?”
“
ดูจากสภาพแกก็รู้แล้วเจ้าเด็กเหลือขอ...ว่าชั้นจะต้องไปหาม้าสลักงี่เง่านั่นที่ม่านรูด!”
“
ห๊ะ?! ผมว่าไม่ใช่แล้ว?!
เลี้ยวรถกลับไปเดี๋ยวนี้เลยนะคุณรีไวบ้า!”
ปลายนิ้วจิ้มเปลี่ยนช่องวิทยุสื่อสารด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
หึหึ ตกหลุมพรางของเขาไปคู่นึงแล้ว ไปดูซิว่าคู่อื่นมันไปถึงไหนกันแล้ว
“
โกคุเดระ...” เสียงของยามาโมโตะ
ทาเคชิดังมาให้ได้ยิน
ฟังจากเสียงกร่อบแกร่บของแผนที่ที่อยู่ใกล้ๆคิดว่าน่าจะเปลี่ยนให้โกคุเดระกลับไปเป็นคนขับตามเดิมแล้วนะ?
ว่าแต่ไอ้คู่นี้มันรู้ตัวหรือยังว่าต้องหา RC
ระหว่างทางไปด้วยน่ะ?
“
หื๋อ?...”
“
ชั้นกำลังสงสัยนะว่าทำไมในแผนที่ถึงมีทางไปสวนสนุกบอกมาด้วย?” ตำแหน่ง RC ไงล่ะ RC!! นึกให้ออกสิว่าพวกนายต้องไปหา RCน่ะ!
“
กลัวแผนที่โล่งละมั้ง? ช่างมันเถอะ”
“
อื้อ!” มือใหญ่ยกขึ้นมากุมขมับ
ก่อนที่เขาจะใบ้ตำแหน่ง RC ที่สองให้ไอ้คู่นี้
เขาควรจะบอกใบ้มันก่อนดีไหมว่าให้ไปเก็บ RC!
“
ติดต่อจุด TC ที่ 4 ซิ”
เขาเอ่ยสั่งลูกทีมที่ควบคุมวิทยุสื่อสารให้ตัดไปหาจุดควบคุมเวลาที่4
คงต้องหาทางบอกไอ้คู่นี้ก่อนที่มันจะไปถึงจุดที่ 5
ซึ่งเป็นเส้นชัยในเวลาแค่ครึ่งวันแล้วกลับมาป่วนวันหยุดอันแสนสงบสุขของเขา!
“
ครับ?” ลูกทีมที่อยู่ในจุดควบคุมเวลาที่
4 ตอบกลับมา
“
ให้ใครไปย้ายตำแหน่ง RC แรกของคู่โกคุเดระให้หน่อย...อื้อ...เอามาวางไว้กลางถนนเลย
เอาสีทาให้เด่นๆด้วย...โอเค...แค่นี้นะ”
ดูซิว่าเห็นเต็มตาแบบนั้นพวกมันจะจำได้ไหม?!!
ใบหน้าหล่อเหลาส่ายช้าๆอย่างอ่อนใจ
ก่อนจะจิ้มเปลี่ยนช่องสัญญาณวิทยุสื่อสารไปที่อีกคู่ที่เหลือ
เสียงในรถเงียบไปจนเขานึกสงสัย
แต่ไม่นานเสียงเปิดประตูก็ดังขึ้นทำให้รู้ว่าสเลนกับครูเทโอลงไปเอา RC
แรกมา
“
ใครใช้ให้เอาม้านี่ไปห้อยไว้บนต้นไม้กันนะ?!
คิดว่าคนต้องขึ้นไปเอามันลำบากขนาดไหน?!” เสียงครูเทโอบ่นไม่หยุด แน่นอนว่าเขาไม่คิดจะให้หมอนั่นปีนต้นไม้ด้วยชุดสูทเฉยๆหรอก...
ถ่ายรูปเอาไว้แบล็กเมล์เรียบร้อย
หึ!
“
อะ...มีรอยเปื้อนที่แก้มด้วยครับ เดี๋ยวผมเช็ดให้” เสียงสวบสาบทำให้รู้ว่าสเลนขยับเข้าไปใกล้ครูเทโอ
“.......” เขาได้ยินแค่เสียงลมหายใจที่เป่ารดซึ่งกันและกันท่ามกลางรถที่เงียบสนิท
จุ๊บ.....
หื๋อ?
เสียงอะไร?
“
อื้ม....”
“
อื้อ....”
“
อื้ม......อะ...อืม...” เดี๋ยวๆ
เช็ดหน้าอีท่าไหนมีเสียงอืมๆอาๆแบบนี้ด้วยเนี่ย?! นี่เขาไม่ได้ตั้งใจจะแอบฟังนะ
ทั้งๆที่บอกแล้วบอกอีกว่าจะติดวิทยุสื่อสารเอาไว้ด้วย ช่วยสนใจคนที่ฟังอยู่บ้างเถ้อ~
“
แฮ่ก...แฮ่ก...” เสียงหอบหายใจน่าจะเป็นของสเลน?
ได้ยินเสียงจุ๊บๆดังอีกสองสามทีราวกับคนที่จูบยังไม่พอเลยตามมาจูบบนแก้มบ้างปลายคางบ้างของคนที่ถอยออกมาต่อ
“
พอก่อนครับ...เราแข่งแรลลี่อยู่นะ...”
แล้วก็มีคนฟังอยู่นะด้วยละ หัดสำนึกซะบ้างเซ่!
“
หึ....” เจ้าCEOปีศาจหัวเราะในลำคอก่อนจะได้ยินเสียงสวบสาบราวกับร่างสูงใหญ่นั่นถอยกลับไปนั่งอยู่หลังพวงมาลัยเช่นเดิม...เขาว่าเจ้าหมอนี่จำได้แน่นอนว่ามีวิทยุสื่อสารติดอยู่
แต่สเลนอาจจะไม่ทันรู้ตัวไม่งั้นป่านนี้คงอายม้วนไปแล้ว
“
ดูซิว่าคำใบ้ RC ตัวต่อไปคืออะไร...” ครูเทโอเอ่ยสั่งสเลนในขณะที่เตรียมสตาร์ทรถ
“
อะ...ครับ....”
“
คุณครูเทโอ...ม้าสลักมัน...ใส่ชุดเจ้าสาวอยู่?”
เสียงนุ่มพูดออกมาในสิ่งที่ตาเห็น แล้วคนที่หัวไวกว่าจึงสั่งให้สเลนมองหาอะไรบางอย่างในแผนที่ทันที
“
ดูในแผนที่ซิว่ามีอะไรที่เข้าข่ายงานแต่งงานบ้าง?...อย่างเช่นโบสถ์ไม่ก็...เวดดิ้งสตูดิโอ?....”
ใบหน้าเจ้าเล่ห์ของทีมบอสม้าลำพองยกยิ้มที่มุมปาก...แค่นี้ก็น่าจะกักเจ้าCEOปีศาจกับสเลนเอาไว้ได้ทั้งวันแล้วละ.....แต่ยังเหลืออีกคู่นึง...ป่านนี้มันจะนึกออกหรือยังเรื่อง
RC!
ปลายนิ้วจิ้มเปลี่ยนช่องสัญญาณวิทยุสื่อสารก่อนจะทันได้ยินเสียงเบรกจนแสบแก้วหูพอดี
เอี๊ยดดดด!!!
โป๊ก!!
เสียงเบรกดังลั่นพอๆกับเสียงหัวของใครบางคนที่โขกกับคอนโซลหน้ารถเข้าไปเต็มๆ
เมื่อจู่ๆคนขับก็เหยียบเบรกกะทันหัน
“
โอ๊ย~
ที่รัก~
จะลอบสังหารสามีเพื่อหวังสมบัติงั้นเหรอ?
ชั้นไม่มีอะไรจะให้นอกจากหัวใจดวงนี้หรอกนะ”
อื้อหื๋อ...ถึงจะไม่อายฟ้าดินแต่ก็ช่วยอายคนทางนี้บ้างเถอะ
ปลายนิ้วเขาร่ำๆจะกดปิดช่องสัญญาณวิทยุสื่อสารเสียให้ได้เพราะทนฟังไม่ไหว
อยากจะปล่อยพวกมันตามยถากรรมไปแต่ก็กลัวว่ากรรมจะตามมาตกอยู่ที่วันหยุดของเขาจึงต้องแข็งใจฟังต่อ
เขาที่เข้าๆออกๆบ้านในเขตป่าของมาราเนลโลจนคุ้นเคยกับยามาโมโตะ
ทาเคชิดีไม่ได้แปลกใจกับความบ้าของหมอนั่นเท่าไหร่
แต่ลูกทีมของเขาที่เพิ่งเคยเห็นโกคุเดระตอนอยู่กับยามาโมโตะเป็นครั้งแรกนี่ต่างก็นิ่งค้างกันเป็นแถบๆ...แหงละ...ก็ลุคของโกคุเดระคือเจ้าชายน้ำแข็ง
ส่วนยามาโมโตะภายนอกดูอันตรายจนไม่น่าเข้าใกล้
แต่ใครจะรู้ว่าตอนที่สองคนนี้อยู่ด้วยกันมันจะเป็นแบบนี้...
“
ไอ้บ้า! ถ้าชั้นจะฆ่าแกละก็มันต้องตายทรมานกว่านี้แน่ไม่ต้องห่วง
แล้วชั้นก็ไม่หวังสมบัติของแกด้วย เงินไม่สุจริตเดี๋ยวมันก็โดนยึดไปเป็นของหลวง
แต่ที่ชั้นเบรกเนี่ยเพราะว่ามีม้าอยู่บนถนนต่างหาก!”
“
ม้า?”
“
ลงไปดูสิ!”
“
ครับๆ”
ได้ยินเสียงตอบรับอย่างตามใจก่อนจะได้ยินเสียงเปิดประตูท่ามกลางความลุ้นระทึกของเขา...RCไงล่ะRC นึกได้แล้วใช่ไหม?
“
ม้าจริงๆด้วยล่ะ!...โห๋...มันยืนยิ้มทั้งๆที่หน้าจ่ออยู่กับกันชนหน้ารถของนายเป๊ะเลยอ่ะโกคุเดระ!”
เสียงตื่นเต้นดังมาจากนอกรถ...ถึงเขาจะภูมิใจในฝีมือการขับรถของโกคุเดระก็เถอะแต่ตอนนี้มันใช่เวลามาชื่นชมที่ไหน?!
“
ฮู้ว...เกือบตายไปนะแกน่ะ...ดีใจด้วยนะที่รอดมาได้แบบเส้นยาแดงผ่าแปด...” ยามาโมโตะพูดกับม้า? ในขณะที่กลับมานั่งข้างๆคนขับตามเดิม
ได้ยินเสียงรถเคลื่อนที่ต่อไป…
“
ใครมันเอาม้าหน้าตาโง่ๆนี่มาวางไว้บนถนนนะ นี่ถ้าเป็นหมีละก็ชั้นคงไม่เบรก”
“
ใจร้าย~~ ไม่ว่าจะม้าหรือหมีก็มีหัวใจนะ!”
“
หมีปัญญาอ่อนมันอาจจะมีหัวใจก็ได้เนอะ แต่มันคงไม่มีสมอง”
“
ช่าย...หมีไม่ต้องมีสมองก็ได้ เพราะหมีใช้หัวใจในการดำรงชีวิต~ หมีถึงได้เอาแต่รักนายโดยไม่ต้องคิดอะไรไง~”
......เอ่อ...หยุดเรื่องหมีๆนั่นเอาไว้ก่อนได้ไหม?
ยังไงช่วยสนใจม้าก่อนเถอะ....ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าไอ้คู่เพี้ยนๆนี่กลายเป็นคู่ที่ล่อลวงยากที่สุดสำหรับเขาไปซะงั้น!
“
เอาหน้าแกออกไปเลย แล้วก็บอกทางต่อสิไอ้หมีบ้านี่!”
โกคุเดระที่พูดออกมาแบบนี้ทำเขาซึ้งจนน้ำตาแทบไหล...ใช่...กลับไปสนใจม้าของเขาหน่อยเถอะ...
“
แต่โกคุเดระ...ชั้นว่าม้านี่มันหน้าตาคุ้นๆนะ? เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน?” RCไง RC
“
แกก็หันไปส่องกระจกดูสิ...หน้าโง่เหมือนแกนั่นแหละ”
“
เอ๋? ชั้นออกจะหล่อปานนี้ ไม่เหมือนสักหน่อย เนอะ”
ใบหน้าคมนั่นคงจะก้มลงไปพูดกับม้าสลักโดยที่ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าคนที่ฟังอยู่ทางนี้กำลังดมยาดมขนาดหนัก
ก็ขนาดเอาม้าไปวางขวางถนน
ขนาดพวกมันหยิบขึ้นมา ขนาดเห็นหน้าโง่ๆนั่น พวกมันก็ยังนึกไม่ออกเล้ยว่านั่นคือ RC!!
พอเถอะเอลวิน...นายทำดีที่สุดแล้ว...
ปลายนิ้วจิ้มไปที่ช่องสัญญาณสำหรับสนทนา...ไม่ไหวละ...เขาคงต้องพูดกับไอ้สองตัวนี่ตรงๆ
เพี้ยนๆอย่างยามาโมโตะ ทาเคชิมันอาจจะลืมไปแล้วว่าต้องเก็บRC
ส่วนฉลาดๆอย่างโกคุเดระ ฮายาโตะไม่มีทางลืมแน่
เว้นก็แต่มันจะไม่เคยใส่ใจเลยตั้งแต่แรก อาจจะไม่ได้ฟังด้วยซ้ำมั้งนั่น!
“
อ๊ะ? โกคุเดระ บอสนายติดต่อมาแน่ะ...ไงครับคุณเอลวิน?”
ยามาโมโตะตอบรับสัญญาณวิทยุสื่อสารของเขาด้วยน้ำเสียงร่าเริง
“
นี่พวกนาย...จำได้ไหมว่าต้องเก็บRCด้วย?” ............เงียบ....เมื่อกี้ยังคุยกันอยู่เลยแต่ตอนนี้กลับเงียบสนิท....
อีแบบนี้ไม่รู้แน่ๆ!
“
เอ่อ...RC นี่มันอะไรอ่ะ?”
ปลายสายถามกลับมาให้เขานึกอยากจะฆ่าตัวตาย ตอนที่เขาอธิบายทำไมไม่ฟัง?!!
มือใหญ่ยกขึ้นมากุมขมับด้วยอาการหน้ามืดตาลายคล้ายจะเป็นลม
ตกลงต้องอธิบายใหม่ตั้งแต่ต้นเลยใช่ไหม? ให้มันได้อย่างงี้สิ!
แล้วกว่าเขาจะอธิบายให้ไอ้สองหมีนี่เข้าใจได้ก็เล่นเอาปวดไปถึงลำไส้
ไม่ต้องบงต้องใบ้มันละ...
“
RC ตัวที่สองของพวกนายอยู่ในสวนสนุก ไปเก็บมาซะ!” บอกแม่งตรงๆไปเลยแล้วกัน
ป้องกันพวกมันตีมึนอีก!
“
โอ้ส! ขอบคุณนะบอส! นายนี่ยอดจริงๆ!” แน่นอนว่าคนที่ตอบกลับมาด้วยเสียงสดใสคือยามาโมโตะ
ไม่หรอก...คนที่สุดยอดจริงๆน่ะมันพวกนายมากกว่านะ...ในหลายๆความหมายเลย...
โอเค...แค่นี้เขาก็น่าจะวางใจได้แล้วมั้ง?
ทีมบอสร่างสูงใหญ่ยกหูฟังออกจากหูก่อนจะคล้องมันไว้ที่คอด้วยสภาพเพลียๆ
กว่าจะหลอกล่อพวกมันได้นี่ไม่ใช่ง่ายๆเลยจริงๆ
“
เดี๋ยวชั้นจะกลับบ้านละนะ ถ้ามีอะไรก็โทรไปเรียกแล้วกัน” เขาหันไปบอกลูกทีมที่ยังนั่งดูมอนิเตอร์
“
ครับบอส”
เท่านี้...เขาก็ได้วันหยุดที่แสนสงบสุขคืนมาแล้วสินะ?
เพราะถึงทีมอื่นคงจะเข้าเส้นชัยกันในตอนบ่ายๆ แต่ไอ้สามคู่ตัวปัญหาคงจะติดอยู่ในหลุมพรางของเขาไปจนเย็นนู่นแหละ
อ่า...ยอดเยี่ยมจริงๆเลยนายน่ะ
เอลวิน…
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
To
be Con.
ที่เหลืออีกกว่าค่อนเจอกันหลังงาน
A/Z
only event
ไปแบ้วนะก๊า *w* เพราะว่า [UN]FINISH LINE เป็นตอนพิเศษที่แต่งขึ้นสำหรับทำเป็นฟรีเปเปอร์ค่ะ555
ฟรีเปเปอร์คืออัลไล? ฟรีเปเปอร์ก็คือกระดาษหรือเย็บเล่มง่ายๆที่เอาไว้แจกฟรีสำหรับคนที่ไปสอยรวมเล่มในงานน่ะค่ะ
มีจำนวนจำกัด ไปก่อนก็ได้ก่อน ไปท้ายๆอาจหมดได้อะไรประมาณนั้น
แต่ก็ไม่ต้องซีเรียสไปเพราะมันเป็นรวมเล่มบางๆเฉพาะตอนนี้ตอนเดียว
พอหลังจากจบงานแล้วก็จะลงให้อ่านในโกดังนี่แล
เพียงแต่จะไม่มีรวมอยู่ในรวมเล่มใหญ่เท่านั้นเอง
นะ
สองคนในสวนสนุกจะเป็นยังไง แล้วสองคนในเวดดิ้งสตูดิโอล่ะ ส่วนสองคนในม่านรูดนี่ก็...
:v
ถึงจะเริ่มต้นเรื่องด้วยความชั่วร้ายเจ้าเล่ห์ของทีมบอสเอลวิน
แต่ที่จริงตั้งใจให้แต่ละคู่แทนแต่ละช่วงเวลาของคนสองคนอ่ะนะ
คู่
8059 จะออกแนวน่ารักๆฮาๆ เป็นตัวแทนของการเดท
คู่
ครูเทโอสเลน จะเป็นแนวหวานๆ เป็นตัวแทนของการแต่งงาน
ส่วนคู่
รีเอ จะเป็นแนวเร่าร้อนๆ เป็นตัวแทนของการใช้ชีวิตคู่(?)……= =+
นอกจาก
[UN]FINISH
LINE
แล้วยังมีตอนพิเศษที่อยู่ในรวมเล่มใหญ่อีก 3 ตอนค่ะ รายละเอียดจะค่อยๆทยอยแจ้งให้ทราบน้า
ดูจากเวลาที่เหลือกับความเชื่องช้าของคุณกวางแล้ว
ตอนนี้ก็มีแต่จะต้องปั่นกันไฟลุกอ่ะฟฟฟ ที่ออฟฟิศก็งานทะลักทะลานมาก อ๊ากกกก >[
]<
และที่มีคนถามเอาไว้ในคอมเม้นต์ตอนก่อนๆว่าขายทางไปรษณีย์ไหม?
มีแน่นอนค่า ^
^ อะ แปะอีกรอบเผื่อบางคนไม่ได้อ่าน WHITE&SILVER เนอะ
-
เล่ม1กับ2 จะเป็น GLIDE ภาคหลักของรีเอและ8059
รวมตอนพิเศษทุกสรรพสิ่งเอาไว้ในสองเล่มนี้ทั้งหมดค่ะ สองเล่มนี้จะขายแบบแพ็คคู่
ไม่แยกจากกัน
-
เล่ม 3 จะเป็น GLIDE White & Silver ของครูสเลนโดยเฉพาะ
เล่มนี้ตั้งใจว่าจะขายแยกจากสองเล่มแรกนะคะ
ไม่ต้องซื้อทั้งเซตสามเล่มก็ได้แล้วแต่ศรัทธาว่าอยากเก็บเล่มไหน555
เท่าที่ลองเรียงหน้าไป
เล่ม1กับ2นี่ต้องใช้ฟ้อนท์ขนาด 13 ค่ะ(ปกติคุณกวางใช้14)
ไม่งั้นมันทะลุ500หน้าอ่ะแต่ละเล่ม = =” ลดจำนวนหน้าแบ้วเอามาทำภาพสีดีก่า
*w*
แปะปกเล่ม
3 ให้ดูก่อง ส่วนใหญ่น่าจะเคยเห็นในเฟสแล้วละ555 ฝีมือน้องสโนว์ค่ะ อย่างเท่ห์อ่ะ >////< น้องสเลนก็สวยโฮก งื้ออออออ ต่อมเอสมี๊จะพุ่ง *q*
คอนเซ็ปต์ของปกเล่ม 3 คืออ่อนโยนน่ารังแก
ส่วนเล่ม 1 คือเย็นชา เล่ม 2
อันตราย...คริคริ พอเดากันได้แล้วจินะว่าใครขึ้นปกบ้าง
แล้วเจอกันใน
WHITE&SILVER ที่เหลืออีกราวๆ5ตอน
กับ CHEQUERED FLAG ตอนสุดท้ายนะก๊า
ขอบคุณทุกๆคอมเม้นต์และทุกๆการติดตามมากๆค่า >v<
กริ้ด!!!! เก็บเงินด่วนค่ะ แงงงง รอติดตามค่ะพี่ สู้ๆนะค่ะ ฮือๆๆ หลงรักครูเทโอ้สเลนค่า>[]<!!
ตอบลบรอตอนต่อค่ะสนุกมากๆเลยยยย > < ชอบคู่รีเอกับครูเทโอ้เสลนมากค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ตอบลบ