Attack on Titan feat.KHR Au.Fic [Levi xEren , 8059] GLIDE : Intro
: Attack on Titan feat KHR Fanfiction Au
: Levi x Eren , 8059
: Romantic Drama
: NC-17
คำเตือน : เนื้อเรื่องต่อไปนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย หากไม่ต้องการรับรู้กรุณาปิดหน้านี้ไปนะคะ
เสียงเครื่องยนต์ที่ใช้หลักอากาศพลศาสตร์มาเป็นปัจจัยสู่ชัยชนะดังกระหึ่มไปทั่วสนาม
หลังธงตราหมากรุกโบกสะบัด รถฟอร์มูล่าวันสีแดงสดสองคันที่วิ่งไล่บี้กันมาตลอดเวลา 1 ชั่วโมง 34 นาที 27.423 วินาที ก็ชะลอความเร็วลงเพราะได้คนเข้าเส้นชัยเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
จากความเร็ว 320 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ค่อยๆลดลงจนกลายเป็นศูนย์
รถสูตรหนึ่งของทีม Scuderia Ferrari จอดลงเคียงข้างกันก่อนที่นักแข่งทั้งคู่ของทีมจะก้าวขาลงมาจากรถ
แสงแฟลชจากกล้องถ่ายรูปสว่างวาบฉาบร่างของทั้งคู่ที่ดูความสูงจะไล่เลี่ยกัน ตั้งแต่ลำคอจรดปลายเท้าต่างอยู่ในชุดนักแข่งสีแดงสดของทีมเฟอร์รารี่ ที่นับว่าเป็นทีมชั้นนำของการแข่งขันรถสูตรหนึ่งซึ่งถือเป็นรถต้นแบบของนวัตกรรมยานยนต์ทั่วโลกเลยก็ว่าได้
แล้วยิ่งทั้งคู่เข้าสู่เส้นชัยในอันดับหนึ่งกับสอง มาสี่สนามติด ไม่ต้องบอกเลยว่าปีนี้คะแนนของทีมเฟอร์รารี่จะพุ่งไปไกลขนาดไหน
และคนที่พอใจที่สุดคงไม่ใช่ใคร...ก็ผู้จัดการทีมร่างสูงใหญ่ผมสีทองที่ยืนยิ้มน้อยๆอยู่หลังพิตวอลล์นั่นเอง
ร่างในชุดสีแดงสดทั้งคู่ค่อยๆเดินสู่ประตูทางขึ้นโพเดี้ยม...สถานที่สำหรับอันดับหนึ่งถึงสามเท่านั้นที่จะได้ขึ้นไปเหยียบ
คนที่เดินนำหน้านั้นเตี้ยกว่าราวๆ 8 เซ็นต์ ส่วนคนที่เดินตามหลังนั้นหนักน้อยกว่า 11 กิโล...ก่อนหน้านี้คงไม่มีใครเชื่อหรอกว่าเจ้าของน้ำหนักและส่วนสูงที่ไม่ได้มากมายหรือคล้ายนักกีฬาเลยจะมาเป็นนักแข่งรถฟอร์มูล่าวันซึ่งถือว่ายากที่สุดของการแข่งรถทุกชนิดได้แบบนี้
คงไม่มีใครเชื่อ...ว่าตัวจริงของทีมระดับเฟอร์รารี่...จะถูกขุดขึ้นมาจากโคลนตมในย่านโสมมของอิตาลี
มือของคนที่เดินนำหน้าปลดแถบล็อคที่คอออกก่อนจะแหวกคอเสื้อให้กว้างขึ้น มืออีกข้างดึงหมวกกันน็อคออกจากหัวแล้วถือไว้ข้างตัว กันกระแทกที่สวมไว้อีกชั้นก็ถูกดึงออกก่อนที่เส้นผมสีดำสนิทซึ่งเปียกโชกไปด้วยเหงื่อจะถูกสะบัดไปมา แสงแฟลชระยิบระยับจับได้แต่ภาพท้ายทอยที่ถูกไถจนเกรียนเพียงเท่านั้นก่อนที่ร่างแข็งแกร่งจะเดินขึ้นบันไดไป
คนที่เดินตามหลังก็ทำไม่ได้ต่างกัน เพียงแต่เส้นผมที่พลิ้วไปตามแรงสะบัดนั้นเป็นสีเงิน ใบหน้าสวยเพียงแค่หันมาเล็กน้อยก่อนจะปรายตามองด้วยนัยน์ตาสีมรกตเฉยชา
บรรยากาศราวกับน้ำแข็งที่เปล่งออกมาจากตัวของทั้งคู่นั้นให้ความรู้สึกตรงกันข้ามกับสีแดงเพลิงที่เป็นสัญลักษณ์ของทีม
ต่อให้ขาทั้งสองคู่จะขึ้นไปยืนอยู่บนโพเดี้ยมแล้วก็ตาม ความยินดีมันก็ไม่เคยเผยอยู่บนใบหน้านิ่งๆนั่นเลยสักนิด
ปล่อยให้ใครต่อใครต่างดีใจและเฉลิมฉลองไปกับชัยชนะ
โดยที่ดวงตาสีขี้เถ้าและดวงตาสีมรกตยังคงมองมันเหมือนไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไร
เพราะทั้งคู่ต่างก็รู้ดี...ว่าที่พวกเขามายืนอยู่ตรงนี้ได้....
ก็แค่เป็นคนที่ไม่กลัวตาย....
เลยทำได้ดีกว่าคนอื่นก็เท่านั้นเอง....
ปลายดาบตวัดตัดเส้นเลือดที่คออย่างเงียบกริบ
ก่อนที่น้ำแห่งชีวิตจะไหลรินลงมาตามคมของเหล็กกล้า แล้วร่างของเหยื่อก็ล้มลงไปต่อหน้า
รอยยิ้มเย็นๆที่มุมปากราวกับรอยยิ้มของมัจจุราชนั้นว่าน่าสะพรึงกลัวแล้ว แต่นัยน์ตาสีเปลือกไม้ที่ไม่สะท้อนสิ่งใดกลับมานั้นน่ากลัวยิ่งกว่าหลายเท่า
มือใหญ่สะบัดดาบให้เลือดกระเซ็นออกไปก่อนจะเก็บมันลงฝัก
ทั้งๆที่เป็นยุคที่ปืนถูกพัฒนาไปไกล แต่งานที่ต้องใช้ความเงียบก็ยังคงต้องเป็นเด็กหนุ่มร่างสูงคนนี้อยู่ดี
เพราะต่อให้มีปืนที่สามารถเก็บเสียงได้ก็ยังไม่เด็ดขาดเท่าคมดาบที่สะพายอยู่บนไหล่กว้างนั่น
สองขาก้าวเดินออกมาจากตรอกสกปรกๆแห่งหนึ่งในกรุงโรม ใบหน้าคมยังคงอมยิ้มน้อยๆราวกับว่าไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น
มือจับสูทสีดำสนิทเช่นเดียวกับสีผมให้เข้าที่เข้าทาง ถึงจะดูไม่ได้ต่างไปจากพนักงานออฟฟิศในประเทศญี่ปุ่นเท่าไหร่ แต่พอร่างสูงใหญ่นั่นมาเดินอยู่ในอิตาลี คนทั่วๆไปก็รู้ได้ทันทีว่านี่ไม่ใช่คนธรรมดา
เพราะว่ามันคือสัญลักษณ์ของมาเฟีย...
เป้าหมายต่อไปอยู่ที่เมืองมาราเนลโล่
ร่างสีดำยังคงเดินต่อไปโดยไม่คิดอะไร...ขายาวๆก้าวขึ้นรถไฟโดยไม่ต้องเก็บข้าวเก็บของทั้งๆที่คงต้องไปอยู่ที่นั่นสักพัก
ก็แค่เป็นคนที่ไม่มีใคร....
เลยทิ้งทุกอย่างได้ก็เท่านั้นเอง....
รถบังคับวิทยุ F104 Class สีดำ ถูกวางลงในกระเป๋าสำหรับใส่รถแข่งใบใหญ่เป็นอย่างสุดท้ายหลังจากที่กล่องเครื่องมือปรับแต่งถูกเก็บลงกระเป๋านานแล้ว
เสียงประกาศชื่อของผู้ชนะยังคงดังกึกก้องอยู่ในหู ทำให้ใบหน้ามนได้แต่เม้มริมฝีปากแน่นอย่างเจ็บใจ
ทั้งๆที่อุตส่าห์ชนะการแข่ง Euro Cup จนได้มาแข่ง World Championships ถึงที่นี่...ประเทศญี่ปุ่น...ซึ่งเป็นต้นตำหรับของรถบังคับวิทยุอย่าง TAMIYA แล้วแท้ๆ แต่กลับพ่ายแพ้ไปอย่างน่าเสียดาย
ใบหน้ามนยังคงยุ่งเหยิงอย่างคนที่กำลังครุ่นคิดว่าการปรับแต่งที่ว่าดีแล้วมันไม่พอยังไง...ชัยชนะถึงได้หลุดมือไปแบบนี้
เด็กสาวผมดำกับเด็กหนุ่มผมทองเพื่อนร่วมทีมเดินไปรออยู่ที่ทางออก ถึงแม้จะเสียดายแต่สีหน้าของทั้งสองคนก็ไม่ได้จะเป็นจะตายเท่าร่างโปร่งบางที่เดินตามไปเป็นคนสุดท้าย
ก็แค่ค่อยๆกลับไปคิดกันใหม่ว่ายังมีตรงไหนที่ต้องแก้ไข...กลับไปยังมาราเนลโล่ บ้านของพวกเขา
ขาทั้งสามคู่ก้าวเดินมาจนถึงห้าแยกชิบูยะ ที่หน้าจอขนาดยักษ์ส่งเสียงออกมาเป็นภาษาอังกฤษซึ่งหาได้ยากในดินแดนแห่งนี้ ทำให้ทั้งสามคนเงยหน้าขึ้นไปมองโดยไม่ต้องนัดหมาย
ภาพแห่งการเฉลิมฉลองของคนที่ได้ชัยชนะในการแข่งรถฟอร์มูล่าวันกำลังฉายอยู่ในนั้น...ดูเหมือนในช่วงเวลาเดียวกันนี้ ที่ญี่ปุ่นก็ยังมีอีกงานใหญ่นั่นก็คือเป็นสนามแข่ง 1 ใน 19 แห่งทั่วโลกของการแข่งรถสูตรหนึ่งที่ใครๆต่างก็รอดู
รถสูตรหนึ่งซึ่งเป็นต้นแบบของ F104
เสื้อสีแดงสดของผู้ชนะที่อยู่ในมอนิเตอร์ขนาดยักษ์ทำให้นัยน์ตาสีมรกตถึงกับเบิกกว้าง ร่างโปร่งบางไม่ได้รู้จักคนคนนั้นดีไปกว่าที่รู้แค่ว่าเฟอร์รารี่คือทีมที่มาจากอิตาลี...และมีฐานที่ตั้งอยู่ที่เมืองมาราเนลโล่...เหมือนพวกเขา
ให้หัวเหมือนจะคิดอะไรขึ้นมาได้ ใบหน้ามนจึงหันไปบอกกับอีกสองคนที่เดินอยู่ข้างๆด้วยใบหน้าจริงจัง
“ นี่....ถ้าเป็นพวกนั้นละก็...บางทีอาจจะมีวิธีการปรับแต่งรถที่จะทำให้ชนะได้ก็ได้นะ? ทฤษฎีน่ะมันเอามาใช้ด้วยกันได้ไม่ใช่หรออาร์มิน?”
ก็แค่เป็นคนที่ไม่ชอบยอมแพ้….
แม้จะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม....
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
To be con.
ชั่ววูบมากค่ะฟิคเรื่องนี้ เนื่องจากยัยมี๊มันเผลอไปดูเค้าแข่งรถบังคับวิทยุมา =[ ]=!!
คือจะไปซื้อที่วางสบู่แล้วเดินผ่านอ่ะ เลยสงสัยว่าชาวบ้านเค้าดูอะไรกัน....เท่านั้นแหละค่ะ...ความเท่ห์ของ F-1 คันน้อยแม่งลอยมาเป็นฉากๆ(?) อ๊ากกกก ทำไมตรูเป็นคนแบบนี้ >[ ]<
แต่ก็คิดว่า เฮย์โจว เอเลน และหนูก๊กน่ะ เหมาะกับอะไรเร็วๆ พายุๆ เพราะเหมือนจะใจร้อนด้วยกันทั้งสามคนเลย >////< ก็เลยกลับบ้านมานั่งหาข้อมูลของ เอฟวันคันใหญ่ซะงั้น = =”
เพราะงั้นข้อมูลหลายๆอย่างเลยขอยืมของทีมเฟอร์รารี่มาใช้ซะเลย ที่ใช้ของทีมนี้เพราะสีแดง(ของก๊ก)ล้วนๆเบยค่ะร้อนแรงดี ฮี่ๆ(โดนตบ) อีกอย่าง Baseอยู่ที่อิตาสีด้วยอ่ะนะ แหะแหะ เห็นชื่อคุ้นๆอย่าง Scuderia Ferrari มันเป็นชื่อของทีมนี้จริงๆนะค้า ไม่ใช่สัตว์กล่องของพ่อม้าดีโน่แต่อย่างใด 555 โอยยย แฟนๆ KHR คงคุ้นหูกันอยู่แล้วเนอะ ก็เพราะทั้งตระกูลคาบัคโรเน่ก็เอาชื่อมาจากเฟอร์รารี่ทั้งน้านนน ขนาดชื่อโน่ยังไม่เว้น555(โดนดีด)
อื้อ....ก็มาดูกันต่อไปว่าเรื่องนี้จะไปได้ถึงไหน หวังว่าจะไม่ลงไหตั้งแต่ตอนที่หนึ่ง *ร้องไห้*
ส่วนชื่อเรื่อง...มีคนตอบได้ไหมว่ามาจากอะไร *w* ตอบได้ยกตัวและหัวใจของคุณกวางให้ไปเลยค่ะ (คงไม่มีใครกล้าตอบ = =””) เชื่อว่าแฟนๆรีเอน่าจะพอรู้กันม้างงงง MMD ตัวนี้ก็ดังมากนะ แม่งเท่ห์จนยัยมี๊คลั่งเลยค่ะ >////<
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านความเวินเว่อของเก๊านะ *ก้มหน้าก้มตา* ถ้าไหไม่ถล่มทับคงมีตอนหน้า 5555 *หัวเราะทั้งน้ำตา*
จูนะนะซายยยยยยยยยยยยยยยยยย~~~~~~~~!!!!!
ความคิดเห็นนี้ถูกผู้เขียนลบ
ตอบลบเอามาาาาา ไม่ว่าไหของพี่กวางจัมีกี่ใบขวัญก้จะตามอ่านแล้วก้รอทุกเรื่องแหละค่าาา
ลบติดใจภาพก๊กขับรถมาตั้งแต่เรื่งBiosแล้วอ่าาา ไม่คิดว่าจะได้เห็นอีก>__<
ทำไมมันขึ้นแค่นี้อะ เก๊าอุส่าสครีมซะเยอะ;w;
ลบmmd ที่รีไวกะเอเลนเต้นสินะคะ -....-
ตอบลบอ๊ะ!
ตอบลบมาเฟีย x นักแข่ง
นักแข่งรถจริง x นักแข่งรถบังคับ
คู่ที่สองพอเข้าใจว่ามีเค้าว่าจะเจอกันได้
(หนูเอเลนจ้ะ ไม่ชอบยอมแพ้ แม้จะต้องแลกด้วยตัวหนูเองชิมิ // >_<)
แต่คู่แรกนี่สิน๊าาา จะเจอกันยังไงนะ ลุ้น ๆ
//ลำเอียงคู่นี้มาก 555
อรั้ยย สู้ ๆ นะคะพี่กวาง ^^
แค่ Intro ก็พาโฮกแล้วค่ะ >///<
ตอบลบคาแรคเตอร์แต่ละตัวน่าสนใจดีค่ะ
โบกธงเชียร์ค่ะ
คือ.....อยากจิสครีมให้ดิ้นตายแล้วฟื้นมาตายใหม่(?)
ตอบลบโฮกกกกกกกกกก ทั้งพลอตทั้งตัวละครน้ำตาจะไหล(?)ด้วยความปิติมานีมานะชูใจ #เดี๋ยวๆ
ชอบบบบบ ชอบพลอตมากมายยเลยย
เป็นอะไรที่รู้สึกสมหวัง(?) ฮืออออ สมหวังจากกิโนะก๊กแล้ว
ยังสมหวังต่อเนื่อง(?)มาถึงสองพี่น้องคนสวย(?)จะได้มาป๊ะ(?)กันแล้ว
เป็นอินโทรที่แต่งมากระชากวิญญาณ(?)มากกกกกก
รู้สึกอยากไปชาบูเจ้ารถทามิย่า(?)
55555555 อยากชาบูที่ทำให้กวางซามะมีพลอตสุดโฮกได้ขนาดนี้
#เหล่มองทามิย่าเน่าๆ(?)ของตัวเองที่เคยปาทิ้ง(?)ไปเพราะทำล้อหาย(?)
#ชาบูอันนี้แทนก่อนดีมั้ยนะ #ใกล้ตัว(?)
หนุ่มนักซิ่งที่รูปลักษณ์แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง(?)มายืนอยู่ด้วยกันแบบนี้แล้ว
อยากจิไปเป็นเด็กช่างยนต์สุดติ่ง > o < โฮกฮากกกกกก
ก๊กสวยยยยยย ก๊กสวยยยมากกก
ผมพลิ้วสีเงินนั้นมโนทีไรก็ไม่ไหวจะห้ามใจไม่ให้เข้าไปดึงลากเข้าโซน(?)
#ดาบพ่อพิรุณปลิว(?)มาเฉาะกบาล T _ T
เค้าชอบการลงท้ายของแต่ละคนมากๆเลย
และมันก็เหมาะมากๆตรงใจสุดๆด้วย ทั้งเฮย์โจวและก๊กก็ให้ความรู้สึกแบบนั้นมาตลอดจริงๆ
เพราะไม่เคยคิดถึงชีวิตตัวเองเป็นอย่างแรก ถึงได้มุ่งมั่นอยู่ในความเสี่ยงตายได้ตลอดเวลา
เอเลนที่ตั้งใจจะทำอะไรแล้วต้องทำให้ได้นี่ก็ใช่เลย
มุ่งมั่นแต่เรื่องตรงหน้าจนไม่เคยมองอะไรรอบข้างเลยโดนลากเข้าห้องที่แสงส่องไม่ถึง #มันยังจะโยงงง~~
ส่วนอีกคนนี่.....ขอสครีมด้วยความบ้าคลั่ง(?)ว่ามันจะโคตรหล่ออออไปแล้ววว
ยามะดาร์กมาทีไรหัวใจทำงานลำบาก 555555
แล้วยิ่งมาบอกว่าเพราะไม่มีใคร " เพราะไม่มีใคร " #ไม่มีสกิลเน้นตัวหนาหรือหืออ 55555
ฮว๊าากกกกกกกกกกกกก
ไม่อยากจะคิดว่าพอมีใคร(?)แล้วพ่อคุณจะยิ่งหล่อออกอวกาศ(?)ไปขนาดไหนละนั่น
อ่านแล้วมโนเอง(?)ไปแล้วว่าพ่อคุณจัดการเหยื่อ(?)แล้วเดินไปเจอกับคนงามก่อนจะลากเข้าโซนทันที!!??
T ________ T เค้าอยากอ่านต่อง่าาาาาากวางซาม้าา
อย่าให้ต้องมโนเอง(?)เลยนา 55555 มันไม่เลอค่า(?)
เอาตอนที่ 1 มาเลยเถอะค่ะ แค่ Intro น้อยไป //โดนคุณกวาง(แอบเนียนเรียกชื่อ^w^)ถีบกระเด็น
ตอบลบไม่ว่าจะเป็นไหใบไหนก็จะรออ่านค่ะ เพราะชอบ8059ทุกเรื่องที่คุณกวางแต่ง ^____________^
ได้อ่านแล้วฟินทุกทีเลย~
.
.
.
อยากให้พ่อมาเฟียเป็นคนที่มีใครเร็วๆจัง ฮ่าาาา //เตรียมฟิน
แล้วก็ >> นี่กำลังพยายามมโนถึงก๊กกับเฮย์โจวในชุดสีแดงสดนั่น
ก๊กนี่ไม่ต้องมโนมาก เหมาะกับอะไรแบบนี้อยู่แล้ว ต้องงดงาม เฉิดฉาย โดดเด่น มีเสน่ห์ เย้ายวน(?) ชวนฝัน(?)แน่ๆ
ส่วนเฮย์โจวนี่ต้องมโนมากหน่อย แต่ก็คงจะเหมาะมากไม่แพ้กัน เพราะเฮย์โจวเป็นเตี้ยเทพ//โดนเฉือนท้ายทอย จริงๆแล้วรู้สึกว่าเฮย์โจวเป็นคาแรคเตอร์ที่แปลกมากนะคะ ทั้งๆที่ไซส์เล็กไม่น่าจะเท่ได้ แต่ก็ยังทำให้หลงได้ >w< แปลกมากจริงๆ
.
.
.
รอติดตามตอนต่อไปนะคะ สู้ๆค่ะ <3
คุน กวาง ขอตอนที่ 1 ด่วนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คร่ะ เฮย์โจวววววว เท่คร่อดดดดด
ตอบลบลังเลอยู่นานว่าจะอ่านดีมั๊ย
ตอบลบสุดท้ายก็อ่านค่ะ
และคิดว่าตัดสินใจถูก
เพราะแค่อินดทรก็เร้าใจแล้วค่ะ
เฮย์โจอย่างโฮรกกกกก
ก๊กเริ่ด
ยามะก็เท่
ไหนจะหนูเอเลนอีก
อ่านเรื่องเก่าๆ รอนักเขียนทุลไหดองไหที่รอคอย ฮรึก เรียกร้องอย่างไรก็ไม่ตอบสนอง
ตอบลบ