KHR Au.fic [8059] IF ; I LOVE [14.5]

: KHR Fanfiction Au

: 8059  186927  XS

: Romantic

: NC-17

คำเตือน : เนื้อเรื่องต่อไปนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย หากไม่ต้องการรับรู้กรุณาปิดหน้านี้ไปนะคะ 

: ตกลงว่ามันจะรั่วหรือว่าจะอะไร.....ยังสับสนในตัวเองไม่เลิก.....-_-“….เพราะมันมาแนวมึนๆแบบนี้นี่แหละ เลยไม่กล้าเอาไปลงที่บอร์ด....วะ ฮะ ฮ่ะ.....ก็ถือว่าคราวนี้เป็นของแถมฉบับแรร์ไอเท็ม ไปก็ละกันนะ....^ ^….

: ปล. พิมพ์รอบเดียว อ่านทวนรอบเดียว ใครเจออะไรที่มันแปลกๆก็ข้ามๆไปนะ...5555....สยองจนตัวเองยังไม่กล้าอ่านอีกรอบ งืดดดดด.....

“ นี่มุคุโร่....จะให้ปลอกไอ้พืชล้มลุกนี่ไปถึงไหน....ฉันปลอกมันจนฉันเริ่มจะเกลียดสีเหลืองตะหงิดๆแล้วนะ”    เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลฟูฟ่องพร้อมด้วยดวงตากลมโตสดใสราวท้องนภายามไร้เมฆหมอกมาบดบัง ตะโกนบอกคนอีกคนที่อยู่ในห้องถัดไป....วันนี้เขาก็ยังคงต้องโดนไอ้เจ้าโอตาคุพืชล้มลุกนั่นใช้แรงงานโดยไม่ได้เงินซักเยน  ตั้งแต่เช้ายันค่ำเหมือนทุกๆวันตั้งแต่ปิดเทอมมานี่.....อยากจะหนีไปให้รู้แล้วรู้รอด....แต่ก็พอจะรู้อยู่แล้วละนะ ว่าถึงจะหนียังไงก็ไม่รอด.....เลยไม่หนีคงดีกว่า.....เสียงบ่นในใจของเจ้าปลาป๊อดยังคงดังอยู่ร่ำไป.....

“ คึ หึ หึ....ถ้างั้นก็มาทางนี้สิครับ...สึนะโยชิคุง....มีบางอย่างอยากให้คุณทำอยู่น่ะครับ”     เสียงหัวเราะนุ่มนวลพร้อมกับรอยยิ้มละไมราวกับพระแม่ของมวลหมู่สับปะรดทั้งหลายถูกส่งมาจากชายผมสีน้ำเงินเข้มที่ยืนพิงกรอบประตูอยู่อีกด้านหนึ่งของห้อง

“ทำอะไร.....ฮี๊!!!....คะ...คุณฮิบาริ....มาทำอะไรป่านนี้ครับ”   เจ้าปลาน้อยกลอยใจหลวมตัวว่ายเข้าอวนของแมวนักล่าเข้าอย่างจัง  เมื่อคนที่อยู่ในห้องข้างๆนั่นไม่ได้มีแค่ชายที่มีตาสองสีแค่คนเดียว....แต่กลับมีชายอีกคนที่สีผมและสีตาราวกับรัตติกาลอันมืดมิด......ฮิบาริ เคียวยะ......มันกำลังจะเริ่มอีกแล้วงั้นหรอ.....แค่คิด....ร่างกายก็เริ่มจะซีดเซียวเหี่ยวแห้งเป็นปลาขาดน้ำ....ทำให้อีกคนเดินเข้ามาจับคนตัวเล็กขึ้นพาดบ่ามุ่งหน้าไปยังอีกห้องโดยไม่ต้องออกแรงอะไรมากมาย....เสียงหัวเราะ  คุฟุฟุ  ของเหล่าสับปะรดร้องระงมยิ่งกว่าแว่วเสียงเรไร ตามหลังมา ราวกับร่วมไว้อาลัยให้คนที่อยู่บนบ่าซึ่งน้ำตาไหลพราก.....

“ ดะ...เดี๋ยวครับ”   มือเล็กพยายามคว้าเสื้อผ้าของตัวเอง แต่อีกคนก็ยังคงขอดเกล็ดปลาน่ากินตรงหน้าอย่างไม่สนใจมือนั่นสักนิด  นัยน์ตาดำสนิทจ้องมองภาพตรงหน้าด้วยแววตาเจ้าเล่ห์ ผิวกายขาวเนียนกับร่างเล็กบางที่มีเสื้อผ้าหลุดลุ่ยปกปิดเล็กๆน้อยๆ เรียกร้องพลังแห่งชายชาตรีออกมาได้อย่างไม่ต้องกระตุ้น...

มือใหญ่กดไหล่บางให้แนบติดลงไปกับพื้นเตียงนุ่ม  ริมฝีปากคมซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่น พร้อมกับฝังรอยจารึกสีแดงระเรื่อเอาไว้  ก่อนจะลากไล้อย่างดุดันไปยังไหปลาร้าบอบบาง เรียกเสียงครางจากคนข้างใต้ได้อย่างไม่ยากเย็น

“ อ่ะ...อ้า...คะ...คุณฮิบา.....ริ.....”   เสียงครางหวานเล็ดลอดออกมาอีกเมื่อริมฝีปากจุมพิตลงตรงยอดอกแผ่วเบา ก่อนที่จะครอบครองดูดดุนโลมเลียจนแผ่นอกบางตั้งชูชัน มือที่ว่างลากไล้ไปตามผิวเนื้อเนียน ผ่านหน้าท้องแบนเรียบจนไปหยุดอยู่ที่ขอบกางเกง  เข่าแกร่งของคนด้านบนแทรกอยู่ระหว่างขาเรียวเล็กทั้งสองข้าง  กดน้ำหนักลงไปเล็กน้อย ร่างเล็กที่ถูกเสียดสีส่วนไวต่อความรู้สึกถึงกับบิดเร่า  มือเล็กขย๋ำผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่

“ อ๊ะ....อ่า....ตะ....ตรงนั้น....”     มือกร้านที่เคยจับแต่ทอนฟาค่อยๆปลดเข็มขัดและรูดซิปกางเกงของร่างเล็กที่อ่อนระทวยอยู่ด้านล่างอย่างใจเย็น มือที่ลากผ่านซิปสัมผัสโดนส่วนอ่อนไหวราวกับจงใจแกล้ง

“ยะ...อย่า.....”   มือหนาลากเนื้อผ้าลงไปตามเรียวขาขาวเนียน ก่อนที่ปลายนิ้วแกร่งจะวาดผ่านส่วนปลายแกนกลางของคนตัวเล็กอย่างจงใจ

“ อย่าอะไรล่ะ....ไอ้สัตว์กินพืช”   นิ้วแกร่งยังคงลูบไล้แผ่วเบา ให้สะโพกมนของคนไม่มีทางสู้ได้แต่ขยับเข้าหา

“ ยะ....อย่า...หยุด”   ริมฝีปากของปีศาจจอมเจ้าเล่ห์กระตุกยิ้ม  มือแกร่งกอบกุมส่วนอ่อนไหวไว้หลวมๆ สัมผัสขึ้นลงเชื่องช้า....เสียงครางราวกับจะขาดใจของคนข้างใต้ช่างเร้าใจเขายิ่งนัก

“ ฮ๊ะ....อิ๊....”   เสียงครางขาดหายไปเป็นช่วงๆตามแรงอารมณ์  เสียงกระเส่าของร่างเล็กด้านใต้ทำให้มือที่กอบกุมส่วนอ่อนไหวของคนตัวเล็กอยู่ รูดขึ้นลงเร็วขึ้น 

“ อื้ม....”   ในขณะที่มือกำลังทำหน้าที่ปรนเปรอให้กับคนที่นอนอยู่ข้างล่าง  ใบหน้าคมก็ถูกสองมือนุ่มของอีกคนจับให้หันไปรับจูบเร่าร้อน  เรียวลิ้นของเจ้าของนัยน์ตาสองสีแทรกเข้าสู่โพรงปากดุดัน  ลิ้นเรียวกระหวัดสอดรับกันอย่างชำนาญ จากเบาบางเริ่มหนักหน่วงเร่าร้อนจนมือเผลอ กำส่วนอ่อนไหวของร่างด้านใต้แน่นขึ้น

“ ฮ้า.....”    เมื่อต่างฝ่ายต่างถอนริมฝีปากออกจากกัน หยาดหยดจากภายในปากไหลรินจากมุมปากสีสดของคนผมสีน้ำเงินเข้มไปจนถึงปลายคาง  ลิ้นดุดันของกรรมการรักษาระเบียบตามไปเลียระเรื่อยไปตามปลายคางของอีกคน  มือนุ่มของมุคุโร่ค่อยๆปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวให้ .....โดยที่มือของฮิบาริ เคียวยะยังคงอยู่กับร่างเล็กที่อยู่ข้างใต้

“สลับกันหน่อยดีไหมครับ”   เสียงนุ่มนวลเอ่ยขึ้นหลังจากปลดกระดุมเม็ดสุดท้ายออกจากร่างกายแข็งแกร่งของคนผมดำ

“ ฮึ”   เสียงหัวเราะเย็นถูกส่งกลับมา พร้อมกับมือแข็งแรงที่ละออกจะส่วนอ่อนไหวของร่างเล็กผมสีน้ำตาลฟู่ฟ่อง  ก่อนที่จะคว้าตัวของอีกคนเข้ามาในอ้อมแขนแข็งแกร่ง มือจับให้เจ้าของเนตรสองสีหันหลังแล้วสวมกอดเข้าไปอีกครั้ง.....มือสองข้างปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำที่เจ้าตัวสวมอยู่ ริมฝีปากดุดันเป่ารดใบหูภายในกลุ่มผมสีน้ำเงินเข้มเบาๆก่อนที่จะเลียด้วยเรียวลิ้นชื้นแฉะ....ร่างภายในอ้อมแขนสะดุ้งเล็กน้อยพร้อมกับใบหูที่แดงขึ้นเรื่อยๆ

“ อ่า....”    เสียงครางเซ็กซี่เล็ดลอดออกมา เมื่อริมฝีปากของคนที่อยู่ข้างหลังฝังลงไปที่ไหล่บางกดจูบไปเรื่อยๆ  ส่วนมือก็ยังคงปลดเปลื้องอาภรณ์ของคนในอ้อมแขนไปเรื่อยๆ ผิวสีขาวซีดและเรือนร่างเย้ายวนปรากฏแก่สายตา มือแข็งแรงลากจากแผ่นอกโปร่งบางไปยังหน้าท้องแบนเรียบ ก่อนที่จะหยุดอยู่ที่แกนกลางลำตัวไวต่อความรู้สึก ....ลูบเบาราวกับทักทาย....

“ อึก”  เสียงจากอีกคนที่นอนอยู่บนเตียงเรียกให้ทั้งคู่หันไปมอง นัยน์ตาสีน้ำตาลฉ่ำเยิ้มมองมาอย่างเว้าวอน.....

“ท่าทางสึนะโยชิคุงจะไม่ไหวแล้วนะครับ...คุณนี่เล่นแรงจัง  คึ หึ หึ”    ร่างโปร่งบางของเจ้าของเนตรสองสีคุกเข่าลงระหว่างขาของร่างเล็กที่นอนอ่อนระทวยอยู่บนเตียง  จับขาเรียวทั้งสองแยกออก ก่อนที่เจ้าตัวจะก้มลงไป ใช้ริมฝีปากครอบครองส่วนอ่อนไหวของคนด้านใต้  ลิ้นร้อนกระหวัดพันพร้อมกับริมฝีปากที่รูดเข้าออก  เรียกเสียงครางไม่ได้ศัพท์ของคนถูกกระทำออกมาไม่ขาดสาย

“ อ่ะ...อ้า....มะ....มุคุ...โร่.....อ๊า”    เสียงกรีดก้องร้องออกมาพร้อมกับกลิ่นคาวของของเหลวสีขาวขุ่นที่ฉีดพุ่งเข้าไปเต็มปากของคนที่เต็มใจจะรับเอาไว้ หยาดน้ำไหลล้นทะลักออกมาจากเรียวปากสีสด  ร่างเล็กของเจ้าปลาน้อยนอนหอบอยู่บนเตียงนุ่ม

ใบหน้าของมุคุโร่ถูกจับให้หันไปหาคนที่อยู่ด้านหลัง นิ้วแกร่งปาดน้ำรักที่ไหลอยู่ที่ปลายคาง

“มาเริ่มกันได้แล้ว”    เสียงนิ่งเอ่ยพร้อมรอยยิ้มที่มุมปาก

“ คึ หึ หึ ใจร้อนจังนะครับ”    ถึงจะพูดแบบนั้น แต่มือนุ่มนิ้วเรียวยาวก็จับขาเรียวเล็กของคนที่นอนหอบหมดแรงอยู่บนเตียงนั่นแยกออกจากกันอีกครั้ง ก่อนที่นิ้วเรียวยาวจะสอดเข้าไปในช่องทางคับแคบโดยไม่ให้อีกฝ่ายตั้งตัว

“ อิ๊....มุคุโร่ เจ็บ!!!”   นิ้วเรียวยาวของคนที่คุกเข่าคร่อมอยู่เริ่มขยับเข้าออกช้าๆ พร้อมกับอีกมือที่เริ่มปลุกปั่นอารมณ์ของร่างเล็กขึ้นมาอีกครั้งด้วยการลูบไล้แกนกลางลำตัวในจังหวะที่เข้ากัน ไม่นานสะโพกเล็กก็เริ่มโอนอ่อนด้วยการขยับตามเรียวนิ้วอย่างช้าๆ เสียงครางร้องระงมออกมาอีกครั้ง

มือยังคงทำหน้าที่ต่อไป แต่คิ้วเรียวภายใต้กรอบผมสีน้ำเงินเข้มก็กระตุกเฮือก...เมื่อรับรู้ได้ว่ามือแข็งแกร่งของชายผมดำที่อยู่ด้านหลังกำลังกอบกำส่วนอ่อนไหวของเขาอยู่  จังหวะที่จงใจให้มันพร้อมกับที่มือของเขาทำให้กับร่างเล็กข้างใต้ ยิ่งกระตุ้นอารมณ์ต้องการให้พุ่งสูงขึ้น นิ้วแกร่งของคนข้างหลังสอดเข้ามาในช่องทางคับแคบของเขา  ความเปียกแฉะที่ปลายนิ้วทำให้นิ้วแกร่งนั่นเข้ามาได้ง่ายขึ้น  นิ้วแกร่งเริ่มขยับเข้าออก  ความสุขสมและความต้องการพุ่งสูงขึ้น ตามความร้อนระอุภายในห้อง

“ขะ.... เข้ามาสิครับ”    เสียงสั่นพร่ากระเส่าของมุคุโร่เปล่งออกไปบอกคนด้านหลัง พร้อมกับมือเรียวของตนที่จับขาเรียวของร่างเล็กข้างใต้แยกออกให้กว้างที่สุด  ก่อนที่จะจับส่วนอ่อนไหวของตนจ่อเข้ากับปากช่องทางสีสด

“ อึก”   ร่างทั้งร่างของคนผมสีน้ำเงินเข้มกระตุกเฮือก เมื่อคนผมดำข้างหลังสอดใส่แกนกายแกร่งของเจ้าตัวเข้ามาในช่องทางคับแคบของเขาในคราเดียว ยังผลให้แกนกายของเขาเองก็สอดใส่เข้าไปในช่องทางสีสดของร่างเล็กที่ครางไม่ได้ศัพท์ที่อยู่ตรงหน้า ความสุขสมพุ่งขึ้นเกือบสุด จากความอ่อนนุ่มร้อนรุ่มที่โอบรัดด้านหน้า และแรงเสียดสีแสนเร่าร้อนจากทางด้านหลัง คนข้างหลังเริ่มขยับกายเข้าออกอย่างเอาแต่ใจ ลมหายใจเป่ารดคลอเคลียอยู่กับต้นคอและแผ่นหลังของเขา  ทำให้เขาเองก็ต้องขยับกายเข้าใส่ร่างเล็กของคนตรงหน้าเช่นกัน สองมือนิ่มลูบไล้บดขยี้ยอดอกสีชมพูของร่างเล็ก เสียงครางหนักหน่วงของทั้งสามคนเริ่มสอดประสานกัน เมื่อจังหวะการขยับเข้าออกเริ่มใกล้เคียงกัน  เร็วขึ้น  แรงขึ้น

จังหวะการสอดประสานที่หนักหน่วง แทบจะหลอมละลายคนทั้งสามคนเข้าด้วยกัน เสียงครางดังก้องไปทั่วห้อง พร้อมๆกับไอร้อนระอุที่แผ่กระจายออกไปรอบๆเตียงนุ่ม

“ อ่ะ....ฮ้า.....”   เสียงสุดท้ายดังออกมาพร้อมๆกัน เมื่อการแทรกกายครั้งสุดท้ายที่แสนหนักหน่วงที่สุดจบลง น้ำรักอุ่นร้อนไหลเข้าสู่ร่างกายของผู้ที่รองรับ กลิ่นคาวคละคลุ้งไปทั่วห้อง เสียงหอบหายใจดังออกมาจนไม่รู้ว่าเสียงใครเป็นเสียงใคร

“ปล่อยไอ้สัตว์กินพืชนั่นนอนไป....แล้วแกมาทำให้ฉัน”   เสียงปีศาจร้ายจอมเอาแต่ใจดังขึ้น เมื่อเสียงลมหายใจที่ดังหอบเมื่อครู่เริ่มสงบลงแล้ว

“ คึ หึ หึ...แบบนี้ไงครับ...ผมถึงปล่อยให้คุณได้ตัวฮายาโตะคุงไปไม่ได้”    น้ำเสียงนุ่มละไมแสนเจ้าเล่ห์เปล่งออกมาพร้อมกับร่างกายแสนเย้ายวนที่ขยับเข้าหาอีกฝ่าย....

คืนนี้ช่างยาวนาน.....ตราบจนดวงจันทร์ลาลับขอบฟ้า....เสียงครางเครือก็ยังคงเล็ดลอดออกมาจากห้องนั้นมิได้ขาด.....

จบดีกว่า......

NC นี่มันเหนื่อยสุดหูรูดเลยง่า.....=[]=.....3P ครั้งแรกในชีวิตค่ะ....งงกันบ้างไหมคะ...^ ^”…..

อยากจะเขวี้ยงหม้อไหกะละมังอะไรให้ก็เชิญในกระทู้ได้เลยนะคะ....^ ^….

ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์และกำลังใจที่ให้กันมาตลอดค่ะ.....ขอบคุณค่ะ....>.<….