PIC : ภาพปลากรอบฟิก : ความหวังครั้งสุดท้าย

PIC : ภาพปลากรอบฟิก : ความหวังครั้งสุดท้าย



ในนี้ก็จะเป็นภาพประกอบฟิก เรื่อง ความหวังครั้งสุดท้าย ซึ่งเป็นฟิกยาวเรื่องที่สองที่แต่งขึ้นมาและเป็นเรื่องแรกของตัวเองที่มีการรวมเล่มและพิมพ์ขาย (นอกนั้นเป็นรวมเองปริ้นท์เอง ฮ่าๆๆ)


โดยภาพตัวละครสุดโฮกทั้งหมดเป็นฝีมือของน้องสโนว์ (Snow_fredel) ตั้งแต่ปกยันภาพเปิดตอน ขอบคุณอีกสักพันครั้งก็ยังไม่สาสมเลยค่ะ เพราะแต่ละรูปมันสวยโฮกจริงๆ >w<


ส่วนรูปประกอบอาคารสถานที่และแผนที่ต่างๆ เป็นฝีมือข้าพเจ้าเอง...คุฟุฟุ....ไม่ได้จิ้นขึ้นมาเองทั้งหมดหรอกค่ะ สถานที่ที่เห็นในรูปนั้นบางที่ก็มีอยู่จริงๆค่ะ


เอาละ...ไปส่องกันทีละรูปดีก่า.....



ดูจบแล้วก็อย่าลืมแวะไปอ่านฟิกได้นะค้า....เรื่องนี้ก็ภูมิใจนำเสนอสุดหูรูด!!!

ปก โดยน้องสโนว์ค่ะ ตอนเห็นครั้งแรกนี่น้ำตาไหลพราก...สวยโฮกสุดจะบรรยายเลยอ่ะ หนูก๊กน่ากดมากกกกกก แบบว่าอยากแทรกตัวเข้าไปอยู่ระหว่างอ้อมแขนคุณฮิและหัวยามะมากๆเลยค่า..(โดนทอนฟาเสยดาบเสียบ!)

เป็นภาพที่มองกี่ทีกี่ทีก็อยากจะโฮกค่ะ แบบว่าทั้งโทนสีและหน้าตาท่าทางของแต่ละคนในรูปมันแสดงออกอย่างชัดเจนว่านี่คือรูปของ "ความหวังครั้งสุดท้าย"

งืดๆๆ ขอบคุณน้องสโนว์อีกครั้งนะค้า...>w<...

ตั้งใจทำเป็นโปสเตอร์และโปสการ์ดสำหรับแจกในเล่มค่ะรูปนี้....เพราะว่ามันมีครบทั้งสมการสามเส้าของพวกเขาสามคู่....และยังมีคำจำกัดความของแต่ละคนในเรื่องนี้อีกตะหาก...


80 : เพราะข้าไม่เคยรู้จัก...ว่าความรักเป็นยังไง

59 : ชายตรงหน้าคือคนที่ข้ารัก...แต่อีกคนนั้นรักข้ามากว่าสิบปี…แล้วข้า...ควรจะหันหน้าไปทางใด

18 : ให้แผ่นอกของข้ารับน้ำตาของเจ้าเอาไว้...

69 : ข้าจะไม่มีวันทรยศต่อเจ้า....ไม่มีวัน

27 : มีเพียงเจ้าคนเดียวเท่านั้นที่ข้าจะไม่ยอมให้ใครแย่งไป

100 : ถ้าเพื่อเจ้าแล้ว...ต่อให้ต้องกลายเป็นผู้ถูกตราหน้าว่าเลวร้ายแค่ไหน...ข้าก็จะทำ

X : สิ่งเดียวที่เจ้าจะไม่สามารถหลีกหนีไปได้ชั่วชีวิต...คือข้า

S : ข้าไม่ใช่ตัวแทนของใคร...และไม่มีวันเป็นได้

D : ทำไมคนคนนั้นถึงได้รักเจ้า...ข้าอยากรู้


คุฟุฟุ...และแผ่นนี้ก็ต้องขอบคุณน้องสโนว์อีกเช่นกันค่า...แบบว่าโดนใช้จนอยากจะพ่นไฟใส่ข้าพเจ้าแล้วมั้งตอนนั้น ฮ่าๆๆ

โฮกกกกกกกกกกกกกกกก


นี่เป็นรูปแรกที่น้องสโนว์วาดให้กับเรื่องนี้ เมื่อนานมาแล้ว กรี๊ดหูดับพร้อมน้ำตาไหลพรากเลยค่ะตอนที่ได้รับมันครั้งแรก...แบบว่าไม่คิดว่าจะมีคนวาดให้ขนาดนี้ มีกำลังไฟท่วมเลยจริงๆค่ะ

เพราะงั้นตอนจะรวมเล่ม ไม่ว่าจะยังไงก็ต้องใส่ภาพนี้ลงไปให้ได้!!! นั่นคือหนึ่งในความตั้งใจเลยค่ะ ฮ่าๆๆ

ภาพนี้จึงเป็นภาพเปิดสีหนึ่งในสองภาพที่อยู่ในรวมเล่ม...นะ...ไม่ว่าราคาหนังสือจะบานปลายแค่ไหน ตรูก็จะใส่เป็นภาพสี! ตั้งใจสุดหูรูดเลยค่ะ เหอเหอ


ภาพนี้เป็นหน้าเปิดของตอนจบของทางแยกคุณฮิ (Red SNOWDROP) เพราะงั้นยามะถึงได้กลายเป็นหมาหงอยน่าสงสารจนมี๊อยากเปลี่ยนสมการตะหงิดๆเลยอ่ะ

โฮกกกกกกกกกกกก

ปล.คุณฮิหล่อมากกกกก หนูก๊กก็สวยสุดๆ ส่วนยามะ...มาซบอกมี๊มา....ฮืออออ

ภาพเปิดตอนของทางจบของยามะ(Black SNOWDROP) ค่ะ


น้องสโนว์ตั้งใจจะใช้ธีมกลางคืนเพื่อให้ดูตรงข้ามกับของคุณฮิ แล้วมันก็เป็นไปตามสิ่งที่เป็นดั่งตัวแทนของยามะในเรื่องนี้ด้วย นั่นคือ...หิ่งห้อยค่ะ

เห็นรูปนี้แล้วให้ความรู้สึกว่าเป็นยามะมากกกกก

ชิชิ...แถมหนูก๊กยังยิ้มอย่างมีความสุข...อิจฉาเว้ย...(เป็นไรไม่รู้ ชอบหมั่นไส้เนียน อิอิ)

แผนที่ญี่ปุ่นของฟิกเรื่องนี้ค่ะ

เกิดจากจินตนาการล้วนๆไม่มีอ้างอิงจากสิ่งใดเน้อ

เพื่อให้เห็นภาพรวมค่ะ ว่าเมืองนามิโมริอยู่ตรงไหน แผ่นดินสีดำติดต่อกับป่าสายหมอกยังไง แผ่นดินสีขาวไกลแค่ไหน บ้านดีโน่อยู่ตรงไหน หมู่บ้านนินจาของหลามอยู่ไหน

จะได้ช่วยประกอบการจิ้น....แบบว่า...อ๋อ...ยามะมันไปดักฉุดหนูก๊กอยู่แถวๆนี้นะ....หรือ...น้องหลามหนีมาทางนี้นะ ถึงได้มาเจอกับดีโน่ได้....

อะไรประมาณนั้น แหะแหะ....

อยากจะซูมเข้าไปให้เห็นชัดๆมากกว่านี้จริงๆเล้ย


แผ่นนี้ก็มาจากจินตนาการล้วนๆ ไม่มีเมืองนี้อยู่จริงในโลกเน้...ไม่ต้องไปเปิดกูเกิลหา ฮ่าๆๆ


มันคือแผนที่ของเมืองนามิโมริของฟิกเรื่องนี้ค่ะ


ตำหนักเขตในซึ่งเป็นที่อยู่ของผู้ปกครองเมืองนามิโมริและเครือญาติ ถึงจะมีหมู่อาคารอยู่มากมายแต่ตอนนี้ก็มีเพียงเรือนของคุณฮิเท่านั้นที่มีคนอยู่ นอกนั้นส่วนใหญ่จะไม่มีคนคะ รวมไปถึงตำหนักส่วนตัวของมุคุโร่ด้วยเช่นกัน

ตำหนักเจ้าเมืองของคุณฮินั้น ประกอบไปด้วยอาคารหลายหลัง ส่วนที่สำคัญที่สุดคือเรือนส่วนตัวของฮิบาริซึ่งมีส่วนเชื่อมต่อไปยังโรงฝึกส่วนตัว ซึ่งอีกฝั่งของกำแพงที่ติดกับโรงฝึกนั้นก็คือส่วนของหอพิธีการ ซึ่งใช้เป็นสถานที่จัดงานแต่งนั่นเอง ฮี่...


ส่วนตำหนักเขตนอกจะเป็นที่อยู่ของเชลยศึก หนึ่งในนั้นมีตัวแปรสำคัญของเรื่องนี้อยู่ด้วย และเส้นทางในเขตตำหนักนี้ยังเป็นทางเชื่อมต่อไปยังศาลเจ้าซาวาดะ  ศาลเจ้าที่สึนะถูกเลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็ก โดยทั้งมุคุโร่และหนูก๊กก็ใช้เส้นทางนี้ในการเดินทางไปยังศาลเจ้าด้วยค่ะ


เมืองนามิโมรินี้ถูกแบ่งออกเป็นสองฝั่งโดยถนนเส้นใหญ่ ฝั่งหนึ่งเป็นหมู่ตำหนักและอาคารพิธีการรวมไปถึงที่ทำการของเมืองด้วย  ส่วนอีกฝั่งจะเป็นย่านพักอาศัยของคนในเมืองรวมไปถึงย่านร้านค้าด้วยค่ะ


ตัวเมืองนามิโมริมีแม่น้ำขนาบอยู่ฝั่งหนึ่ง ส่วนอีกสามด้านที่เหลือล้อมรอบไปด้วยภูเขาและป่า ซึ่งศาลเจ้าซาวาดะ ศาลเจ้าประจำเมืองเองก็ตั้งอยู่บนภูเขาไม่ไกลจากเมืองมากนัก


ก็....เป็นรูปแบบที่ใช้ประกอบการจิ้นมาตลอดน่ะค่ะ เพราะงั้นวันดีคืนดีเลยเขียนขึ้นมาเผื่อท่านผู้อ่าน จะได้เข้าใจมากยิ่งขึ้น แหะ แหะ

ตามที่บอกไว้ในภาพที่แล้ว...เรือนส่วนตัวของคุณฮินั้นมีส่วนเชื่อมต่อไปยังโรงฝึกส่วนตัว โดยจะใช้ระเบียงทางเดินเหล่านี้เป็นส่วนเชื่อมต่อค่ะ


อ้า....พอจิ้นว่าหนูก๊กมักจะสวมเสื้อกิโมโนสีขาวกับกางเกงฮากามะสีดำ รวบผมขึ้นมัดไว้เห็นต้นคอระหงรำไร แล้วร่างบางๆนั่นเดินผ่านระเบียงทางเดินนี้เพื่อไปฝึกยิงธนูยังโรงฝึกทุกวันๆ....โฮกกกกกกก......


ระเบียงนี้มีต้นแบบมาจาก ระเบียงทางเดินของวัด Ninnaji ที่เกียวโต ประเทศญี่ปุ่นค่ะ...เป็นสถานที่ที่สวยมากกกก จริงๆค่ะ

บ้านของพ่อม้าดีโน่ในเรื่องนี้ค่ะ

ฮ่าๆๆ มีแต่คนบอกว่าบ้านพ่อม้าหลังเล็ก น่าสงสารจัง...แหม...ความจริงมันยังมีพวกอาคารห้องครัวและห้องน้ำแยกออกไปอีกทางด้านหลังนะคะ ไม่ได้เล็กจิ๋วอย่างที่เห็นนี่หรอกน่า...^ ^"...


แต่ก็นะ...พ่อม้าเค้าอุตส่าห์ปลีกวิเวกมาอยู่ตามลำพัง เพราะงั้นก็คงไม่ได้คิดจะมีบ้านใหญ่โตอะไรหรอก เลยคิดว่าหลังเล็กๆน่ารักแบบนี้น่าจะกำลังเหมาะแล้วละ อารมณ์แบบ บ้านน้อยในป่าใหญ่ที่ให้ความรู้สึกอบอุ่นและพึ่งพาได้ อะไรประมาณนั้นน่ะค่ะ 555


ระเบียงข้างบ้านนั่นก็คือ ที่ที่หลามกับดีโน่มักจะมานั่งเล่นกัน พอกระโดดลงจากระเบียงนี้เดินไปไม่ไกลมากก็จะเป็นแปลงผักสวนครัวรุ่นงูเลื้อยของพ่อม้าเค้าละค่ะ ^ ^


มีต้นแบบมาจากอาคารหลังหนึ่งในวัด Kinkakuji ในเกียวโตค่ะ เป็นอาคารหลังเล็กๆที่น่ารักมากๆเลยน่ะ เลยแอบยืมมาใช้ซะหน่อย เหะเหะ

ทางเข้าของศาลเจ้าซาวาดะในเรื่องนี้ อย่างที่บอกไปแล้วว่า ศาลเจ้าซาวาดะซึ่งเป็นศาลเจ้าประจำเมืองนามิโมรินั้นตั้งอยู่บนภูเขา เพราะงั้นบันไดมันก็เลยจะเยอะอย่างที่เห็นนั่นแหละ


สถานที่นี้เกี่ยวข้องกับเกือบทุกคนในเรื่อง แต่คนที่เกี่ยวข้องด้วยมากที่สุดก็คงไม่พ้นสึนะ ซึ่งเกิดและโตมาในสถานที่แห่งนี้ ถึงแม้จะเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของศาลเจ้าแต่ก็ไม่ได้รับการยอมรับ เพราะสิ่งที่ศาลเจ้าต้องการคือเด็กผู้หญิงซึ่งจะสามารถสืบทอดตระกูลซึ่งเป็นตระกูลของมิโกะได้...ไม่ใช่เด็กผู้ชาย...


เพราะฉะนั้นที่นี่จึงเป็นเหมือนที่ที่มีทั้งความทรงจำที่ดีและเจ็บปวดของสึนะ....ทั้งความรัก การพลัดพราก และเรื่องเลวร้ายที่ตัดสินใจทำลงไปล้วนเกิดขึ้นจากที่แห่งนี้....


โฮกกกกก จะบอกว่าบทย้อนความของสึนะ คุณมุ คุณฮิ ป๋าเบีย เป็นอะไรที่โดนใจข้าพเจ้ามากกกกกก แต่งไปก็เมามันส์ไปแบบสุดๆเลยค่ะ


ส่วนสถานที่ต้นแบบของศาลเจ้าซาวาดะ ก็คือศาลเจ้าที่อยู่ในวัด Kiyomitsu เมืองเกียวโตค่ะ


คุฟุฟุ...เหมือนจะเป็นภาพที่ออกแนวอาร์ตเล็กๆ เพราะทิ้งขาวกับส่วนที่ไม่สำคัญ...แต่ที่จริงแล้วน่ะ....ทำไม่ทันเว้ยเฮ้ย!! จะส่งโรงพิมพ์อยู่รอมร่อ ภาพปลากรอบทั้งหลายยังไม่ถึงไหนเลย เหอะเหอะ ผลจากการเผานรกมันก็เลยออกมาเท่ห์สุดหูรูด(เร๊อะ) แบบนี้นี่แหละ ^ ^"

ดอกสโนว์ดรอปค่ะ >w< สวยเนอะ...


เป็นดอกไม้เล็กๆ สีขาวมีก้านยาวๆสีเขียว...ความจริงข้าพเจ้ายังไม่เคยเห็นตัวจริงของมันเลยค่ะ ใครไปพบเจอที่ไหนเก็บมาฝากกันบ้างเน้...(เค้าให้เก็บมาฝากได้ไหมหว่า?)


มันคือดอกไม้ที่มีความหมายว่า "ความหวัง" ค่ะ  เพราะมันจะเป็นดอกไม้ดอกแรกที่จะแย้มบานในฤดูใบไม้ผลิ ไม่ว่าสภาพอากาศจะเลวร้ายแค่ไหน หิมะจะตกน้ำค้างจะลงยังไง เราก็จะมองเห็นเจ้าดอกไม้ดอกน้อยดอกนี้เบ่งบานขึ้นมาท่ามกลางสีขาวของหิมะ....เป็นราวกับความหวัง ที่ไม่ว่าจะเจอเรื่องเลวร้ายแค่ไหน มันก็จะไม่มีวันหายไป....


แต่นอกจากนี้...มันยังเป็นดอกไม้ที่ยังมีความหมายอีกอย่างหนึ่งในทางที่ไม่ดีเท่าไหร่ เนื่องจากมันเป็นดอกไม้ที่มักจะถูกปลูกเอาไว้ข้างๆโบสถ์....


ที่กลีบสีขาวนั่นมีแต้มสีเหลืองเป็นรูปคล้ายรูปหัวใจอยู่ด้วยนะ น่ารักมากกกกกอ่ะค่ะ >w<



และเพราะว่ามันมีความหมายทั้งสองแบบแบบนี้ ข้าพเจ้าเลยหยิบมันมาใช้เป็นธีมของฟิกเรื่องนี้


ความสัมพันธ์อันแปลกประหลาดของพี่ชายกับน้องชายที่ไม่เคยญาติดีกันมันก็เริ่มจากดอกไม้ดอกนี้

รวมทั้งยังเป็นแกนกลางในการเชื่อมต่อตัวละครหลักอย่างคุณฮิ คุณมุ และทูน่าเข้าด้วยกัน

และเจ้าดอกไม้สีขาวดอกน้อยนี้ก็คือตัวแทนของหนูก๊ก ผู้เป็นดอกไม้แห่งความหวังซึ่งเบ่งบานยามที่คุณฮิท่านไม่เหลือใคร แต่ในอีกด้าน...หนูก๊กก็อาจจะเป็นดอกไม้แห่งความตายที่นำพาให้เกิดความรักความแค้นการแย่งชิง เพราะอีกคนที่ต้องการดอกไม้สีขาวดอกนี้เช่นกันก็คือยามะ...


สุดท้าย....

ดอกไม้แห่งความหวัง จะเบ่งบานแย้มยิ้มให้แก่...ผู้ใดกัน


คุฟุฟุ...

บ้านอิเนียน ณ ป่าสายหมอกค่า....


กองโจรกลุ่มเล็กๆแต่ร้ายกาจราวกับราชสีห์ ซึ่งมีที่กลบดานอยู่ที่ป่าสายหมอกซึ่งอยู่ระหว่างรอยต่อของแผ่นดินสีขาวและแผ่นดินสีดำ และนับเป้นป่าที่อันตรายที่สุดในเกาะญี่ปุ่น

เพราะนอกจากภูมิประเทศที่เต็มไปด้วยสายหมอกและหุบเหวหลอกลวงแล้ว ป่าแห่งนี้ยังเป็นที่ตั้งของหมู่บ้านกองโจร ซึ่งเป็นกลุ่มอาคารซึ่งตั้งอยู่เหนือหุบเหว บ้านแต่ละหลังจะเชื่อมต่อกันด้วยระเบียงทางเดิน หากพลาดพลั้งเพียงนิดตกจากระเบียงลงไป สิ่งที่รออยู่ก็คือความตายสถานเดียว...


นั่นแหละ....บ้านอิยามะมันตั้งอยู่ในที่แบบนั้นแหละ


ก็ยามะเรื่องนี้เค้าดาร์กโฉดโหดเลว เป็นจอมโจรแห่งป่าสายหมอกร่วมกับป๋าแซน ซึ่งอยู่ดีไม่ว่าดี ดันไปดักฉุดหนูก๊กซึ่งเป็นเครื่องบรรณาการที่จะถูกส่งตัวไปให้คุณฮิ....นะ....เรื่องทั้งหมดมันก็เลยเกิดขึ้นนี่แล...


มาพูดถึงบ้านของยามะกันบ้าง...บ้านของจอมโจรที่ดูอ่อนโยนแต่กลับไร้หัวใจคนนี้มันก็ต้องดูวังเวงและเย็นชาเป็นธรรมดา ที่เห็นว่ามันเบลอๆนี่ไม่ใช่ว่ามันไม่ชัดแต่อย่างใด แต่เพราะมันอยู่ในป่าสายหมอกมันก็เลยต้องมีหมอกลงไงละฮร้า...ทั้งๆที่จริงๆแล้วบ้านของยามะนั่น เป็นรูปที่วาดนานที่สุดเลยนะ แถมรายละเอียดเยอะกว่าชาวบ้านเค้าด้วยอ่ะ ชิชิ

ตัวบ้านมันตั้งคร่อมหุบเหวโดยด้านหลังจะติดกับผาหินสูง มีเถาวัลย์และไม้ที่ขึ้นเกาะหินอยู่ด้วยนะ


ถึงจะเต็มไปด้วยกลิ่นไอของความมืด แต่ทว่ายามเมื่อความหวังและความรักก่อเกิด มันก็เป็นเพียงแค่บ้านที่อบอุ่นเท่านั้นเอง...


คึหึหึ...

ปราสาทของป๋าเบียค่ะ...

อลังการงานสร้างขนาดนี้ มันคือสถานที่ที่กักขังคุณมุเอาไว้ ณ ชั่วเวลาหนึ่ง ก่อนที่จะไร้บทในเวลาต่อมา แง....


ตัวปราสาทของป๋าเบียนั้นตั้งอยู่บนยอดเขาของแผ่นดินสีขาวซึ่งป๋าแกเป็นเจ้าของอยู่ อาคารทั้งหลังเป็นสีขาวล้วนค่ะ

นะ...ก็เพราะเรื่องราวส่วนใหญ่จะไปเกิดอยู่ที่นามิโมริ หรือไม่ก็ป่าสายหมอก ที่ปราสาทกล้วยไม้ขาวแห่งนี้เลยไม่ค่อยได้พูดถึงเท่าไหร่....


แต่ในตอนจบ....ที่สวนด้านบนของตัวปราสาทนั้นจะเต็มไปด้วยดอกกุหลาบสีน้ำเงินแหละค่ะ!


ต้นแบบของปราสาทของป๋าเบียนี่ก็มาจาก ปราสาท Himeji หรือ Shirasaki jo  ในฮิเมจิค่ะ  เป็นที่ที่สวยโฮกมากกกกก แบบว่าเป็นเป้าหมายหนึ่งในชีวิตเลยค่ะ ว่า ตราบใดที่ตรูยังไม่ได้ไปเยือนที่นี่ ตรูจะไม่ยอมตายเด็ดขาด! 555

หอพิธีการ ในเมืองนามิโมริค่ะ

เป็นสถานที่ที่ใช้จัดงานพิธีใหญ่ๆ อย่างเช่นพิธีขึ้นครองเมืองของคุณฮิ หรือแม้แต่พิธีแต่งงานก็เช่นกัน

ในวันที่มีงานพิธีการ ประตูทั้งหมดจะถูกเปิดออก ทำให้ภายในเหมือนเป็นโถงโล่งๆค่ะ ในภาพนี่ประตูส่วนใหญ่ปิดอยู่ค่ะ

สมการสามเส้า ของพวกเขาสามคู่

กับความรักของคน 9 คน กับความรู้สึกและเหตุผลของแต่ละคนใน 9 ด้าน

กับความต้องการและความปรารถนาที่จะครอบครองบุคคลอันเป็นที่รัก

สุดท้าย.......

ดอกไม้แห่งความหวังจะเบ่งบานแย้มยิ้มให้แก่....ผู้ใดกัน

By : K_Guardian_7

คำโปรยของเรื่องนี้ที่แต่งโดยคุณแก้ว และเป็นประโยคที่อยู่บนปกหลังของรวมเล่มค่ะ...


ภาพดอกสโนว์ดรอปโดยน้องสโนว์เจ้าเก่า เหะเหะ

ขอบคุณทั้งสองท่านมากๆเลยนะคะ >w<