Sayonara...59 is all around...หมายเลขหนึ่ง

หลายๆคนคงรู้อยู่แล้วเนอะ ว่าที่นี่ไม่ใช่บ้านหลังแรกของข้าพเจ้า  ^ ^

จริงๆแล้วน่ะ เป็นพวกที่ไม่ชอบเรื่องวุ่นวาย ไม่ชอบสร้างภาระให้ตัวเอง ไอ้สิ่งที่เรียกว่าบลอคเนี่ย...จริงๆไม่เคยคิดจะมีกับเค้าหรอกค่ะ555

เมื่อก่อนก็อาศัยอยู่ที่บอร์ดรีบอร์นดำ ฟิคทั้งหมดก็ลงอยู่ที่นั่นแหละค่ะ...นั่นน่ะ ถือว่าเป็น “บ้านหลังแรก” เลยก็ว่าได้ ได้รู้จักเพื่อนๆพี่ๆน้องๆจากที่นั่นเย้อออออเลยค่ะ เป็นอีกหนึ่งในความทรงจำที่ดีมากๆ คือมันแปลกอ่ะ...ที่อื่นนะ ดราม่ากันสารพัด...แต่ที่บอร์ดนั้นแทบไม่มีเลย ทั้งๆที่คนอยู่กันเยอะมากกกกกกกกกกก โดยเฉพาะที่ห้องฟิค...ทั้งๆที่สมการของรีบอร์นนั้นก็มหาศาล...แต่ทุกสมการต่างอยู่ด้วยกันอย่างสงบสุขจนน่าแปลกใจเลยละค่ะ โดยส่วนตัวแล้วเลยคิดว่ามันเป็นที่ที่อบอุ่นมากกกกกกกกกกก

ทว่า....ความสงบสุขก็มิอาจครองโลกา....

เมื่ออยู่มาวันหนึ่งก็มีมารร้ายที่ชื่อว่า “สแปม” บุกบอร์ดรีบอร์นดำ....(ไอ้ชั่ว ไอ้เลว ไอ้%#8&&%$#....ขอด่าหน่อย)  ห้องทุกห้องต่างถูกสแปมยึดครองกระทู้ไปจนหมด จนกระทั่งถึงห้องสุดท้ายคือห้องฟิค (คิดดูสแปมยังไม่กล้าเข้า555) แล้วจนแล้วจนรอด....บอร์ดดำที่รักก็ถูกอุ้มหายไป ฮือออออออออออออออออออ

ฟิคทุกเรื่องที่ลงอยู่ในนั้น คอมเม้นต์ทุกคอมเม้นต์หายไปไม่มีเหลือเลยค่ะ

ข้าพเจ้าเสียดายคอมเม้นต์ของเรื่อง IF ; I LOVE กับ แฝดพี่แฝดน้อง มากที่สุดเลยค่ะ เพราะทั้งสองเรื่องนี้ที่นั่นเม้นต์กันได้เมามันส์มากกกกกกก แต่ละคอมเม้นต์ยาวแทบจะเป็นหน้า A4 อ่ะ คือเห็นแล้วคนแต่งก็อยากจะร้องไห้โฮด้วยความดีใจ....คือกรูแต่งมานี่ไม่เสียชาติเกิดแล้วถ้าจะทำให้คนอ่านอินกันได้ขนาดนี้ *ซับน้ำตา*

ก็นะ....ในเมื่อมันหายไปแล้วเราก็ทำอะไรไม่ได้...เลยหนีความจริงไปนอนกลิ้งเล่นอยู่พักใหญ่ แบบว่าเอ๋อแดกไม่รู้จะเอายังไงกับตัวเองต่อไป

เพราะตอนนั้นไม่คิดจริงๆค่ะว่าวันหนึ่งตรูจะกลายเป็นผีไม่มีสุสานแบบนี้ โฮวววววววว

ฟิคประมาณ 180 ตอนที่เคยลงไว้ จะเอายังไงตอนนั้นก็งงไปเลย

และพอกลิ้งเล่นจนสาแก่ใจ....ก็เลยคิดว่าปักหลักซักทีดีไหมว้า....ตอนนั้นก็เลยเริ่มคิดที่จะทำโกดังเอาไว้เก็บฟิคกะเค้าบ้าง ก็อย่างที่บอกแหละ..ฟิค 180 กว่าตอนจะให้มาอัพใหม่ทุกครั้งที่บอร์ดล่มนี่ก็ไม่ไหวนา....

ค่ะ....ตอนนั้นเลยมองไปมองมา ว่าจะไปอยู่ที่ไหน ที่คนไม่พลุกพล่าน ไม่มีใครสนใจ มืดๆดำๆ(อันนี้ไม่ใช่ละ)  คือเด็กดีนี่คงไม่ได้เด็ดขาดเพราะฟิคตรูเรทกระจุยมากคงโดนแบนรายวัน555 ประกอบกับนึกขึ้นมาได้ว่าเคยสมัครมัลติพลายเอาไว้ คือตอนสมัครอ่ะ เอาไว้ฟังเพลงหรือดราม่าซีดีที่มีคนอัพไว้หรือไงนี่แหละ ซึ่งนานมากแล้วจนลืม....= =”

พอกลับไปดูอีกที....โห.....ที่นี่ก็ใช้ได้เลยนี่หว่า เพียงแต่อัพยากบรรลัยเท่านั้นเอ๊งงงงง กว่าจะหาทริคจนลงสำเร็จรอดปลอดภัยไร้การเด้งไปเด้งมานี่ก็ทำเอาเหงื่อตกเลยค่ะ ก็นะ....ตรูเคยมีบลอคกะเค้าที่หน๊ายยยย พอมาจับก็ดันเล่นของยากซะงั้น แล้วไม่ใช่ยากแค่เจ้าของบลอคนะ คนอ่านเองก็เม้นต์ยากมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ฮ่าๆๆ ตรงจุดนี้หลายคนคงเผลอด่าข้าพเจ้ามาแล้วว่าไมมันไปใช้บลอคยากบัดซบพรรณนี้เว้~~~ จะเม้นต์ก็ยาก ต้องสมัครก่อนให้วุ่นวายอีกตะหาก!

อือ.....แต่คุณรู้ไหม....ขนาดมันยากบัดซบปานนั้น....มันก็ยังมีคนที่พยายามสมัครเพื่อมาเม้นต์ด่าฟิคข้าพเจ้าโดยเฉพาะด้วย!!! แล้วที่ด่าไม่ใช่เพราะว่าเรื่องมันห่วยแตก แต่ด่าเพราะมันเป็น 8059.....= =”.....ไม่ใช่คู่ที่เค้าชอบอ่ะนะ เลยด่า....เอ่อ.....ทางนี้ถึงขั้นงง ทำไปทำมาเลยฮาซะงั้น...คือเมิงจะมาเรียกร้องความสนใจอะไรจากตรู ขอให้รู้ว่าไม่สำเร็จค่ะ เพราะว่าเป็นพวกไม่สู้คน ไม่ชอบดราม่า ใครมาด่าตรูนี่เหมือนยืนเห่าใส่เสาไฟฟ้าอ่ะ....แล้วคนปกติเค้าทำงั้นกันที่หน๊าย5555

แหม....แต่ก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูนน่า....กว่าจะฮาได้นี่ก็จิตตกอยู่เหมือนกันนะ....

เจอแบบนี้บ่อยๆนี่ก็ไม่ไหวค่ะ เพราะงั้นเลยแอบขอบคุณมัลติพลายที่มันมีระบบที่ยากบัดซบขนาดนั้นเอาไว้เพื่อปกป้องเจ้าของบลอค อิอิ อีกทั้งพอใช้ไปใช้มา ก็รู้สึกว่ามันก็ไม่ยากอะไรนี่หว่า....=3=....ถึงจะไม่ค่อยมีคอมเม้นต์แต่ก็สบายใจและไม่ตกเป็นเป้าสายตาละนะ

แถมที่นั่นยังดีอย่างคือสามารถอัพโหลด วีดีโอ ลงในมัลติพลายเพียวๆได้เลย ไม่ต้องไปฝากไว้ที่ไหนก่อนด้วย แอร๊ยยยย ซึ่งชอบตรงนี้มากๆเลยค่ะ ไฟล์จะคมชัดมากเลยอ่ะ แถมไม่ต้องไปพึ่งยูตูบด้วย!!

พูดถึงยูตูบ....หลายคนคงสงสัยว่า ทำไม MAD ในบลอคนี้ถึงไปอัพไว้ใน Photo Bucket ทำไมไม่ไปอัพในยูตูบซึ่งไฟล์จะชัดมากแถมเข้าถึงได้ง่ายด้วย.....ก็นั่นแหละ....หากใครไม่เคยรู้ตรูจะบอกให้ ว่าเมื่อก่อนก็เคยอัพในยูตูบแหละค่ะ แล้ววันดีคืนดี ID ก็โดนอุ้มหายไปพร้อมกับ MAD ทั้งหมดนั่นแหละ เพราะเพลงที่ใช้มันมีลิขสิทธิ์ = = อันนี้ไม่เถียงค่ะ เพราะว่าเราผิด แต่สมัยนั้นส่วนใหญ่ก็ทำ MAD ด้วยเพลงที่ฟังๆกันอยู่ทั้งนั้นอ่ะนะ พอมาเคร่งเรื่องลิขสิทธิ์มากๆเข้า MAD ก็เลยโดนลบไปโดยปริยาย

เอาละกลับมาที่มัลติพลาย....อีกอย่างที่ชอบก็คือหน้าโฮม....ซึ่งพอเปิดเข้าไปสิ่งที่เห็นมันจะเป็นแค่หัวข้อเรื่องเท่านั้น ถ้าอยากอ่านต่อก็ต้องจิ้มเข้าไปเอง....ก็นะ....เพราะรู้ว่าฟิคตัวเองสามารถเอ็นซีได้ตั้งแต่บรรทัดแรก เพราะงั้นถ้าเปิดผางมาเจอเลยนี่มันก็ดูน่าสะพรึงไปนิด อยากจะแอบๆหลบๆไว้บ้าง อะไรงี้....ซึ่งในจุดนี้มีผลต่อมาถึงที่ว่าทำไมเลือกใช้ Blogspot แทนที่จะเป็นเอกซ์ทีนด้วยค่ะ  คืออย่างน้อยไอ้คนที่หลงเข้ามาเค้าจะได้รู้ตัวก่อน ว่านี่มันฟิคอย่างว่า(?)นะ ผู้ชายกับผู้ชาย คู่ไหน ถ้าไม่ชอบจะได้ไสหัวไปก่อนที่จะเผลอไปอ่านแล้วพาลเอามาด่าคนแต่งอะไรงี้

แต่ที่มัลติพลายมันก็ปกป้องตัวเองมากเกินไป....ทำให้ตลอดเวลาที่อยู่ที่นั่น....ข้าพเจ้าไม่เคยรู้เลยค่ะว่า มีคนอ่านฟิคอยู่ไหม...มันไม่เคยมีสถิติบอกอะไรกรูเล้ยยยยยยย....จนบางทีก็เคยคิดที่จะเลิกแต่งเพราะคิดว่าไม่มีคนอ่านน่ะ

แต่จนแล้วจนรอดก็ยังแต่งต่อ เพราะอยากกดก๊ก เอ้ย  เพราะหัวใจมันเรียกร้องงงงง ฮิ้วววววว

อยู่ไปซักพักก็โดนล่อลวงให้สมัครเฟสค่ะ ฮ่าๆๆ โคตรปาฏิหาริย์อ่ะที่มีกะเค้าได้ =[ ]= คนล่อลวงสำเร็จนี่คุณแน่มาก!! (ถ้าอยากรู้ว่าใคร เดินไปหยิบรวมเล่ม “วิชาเนียน ร้อยเล่มเกวียน” ขึ้นมา...ชื่อคนคนนั้นอยู่ข้างๆชื่อข้าพเจ้าบนปกหน้านั่นแหละ!)

ก็เลยได้กลับไปพบเจอกับเพื่อนๆอีกหลายคนที่ห่างหายกันไปตั้งแต่ที่บอร์ดดำล่ม....ก็เพราะว่าบอร์ดดำมันล่มไปก่อนที่ข้าพเจ้าจะมีบลอคเป็นของตัวเองอ่ะนะ เพราะงั้นเลยไม่สามารถติดต่อใครได้เลย เพราะตอนที่บอร์ดดำยังอยู่ส่วนใหญ่จะติดต่อข้าพเจ้าผ่าน PM ของบอร์ด แม้แต่เมล์ก็ไม่เคยให้ใครนอกจากคนที่พูดคุยกันบ่อยจริงๆ....เห็นไหมล่ะ...ว่าปัจจุบันเนี่ย ตามตัวง่ายกว่าแต่ก่อนเยอะ ^ ^””” (<<ทวิตเตอร์ไม่มี ไลน์ไม่เล่น เอ็มไม่ออน สไกป์ยิ่งไม่ต้องพูดถึง....แล้วยังมีหน้าพูด = =”)

และแล้ว....วันที่สงบสุขของเราก็ถึงคราวสั่นสะท้านอีกครั้ง....

เมื่อจู่ๆ เวปมัลติพลายมันก็ประกาศออกมาว่า....จะทำการปิดเวปละน้า~~~~

ยืนเหม่อหน้าเหวอีกรอบ.....

แถมคราวนี้หนักกว่าเก่า เพราะไม่ใช่ฟิคแค่ 180 ตอน แต่เป็น เกือบ 300 เอนทรี!!! ฮว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ฆ่ากรุเลยเหอะ ถ้าต้องไปอัพทั้งหมดนั่นใหม่ แล้วยิ่ง MAD นี่จะไปอัพอีท่าไหนด๊ายยยยยยยยยยยยยยย

พี่เบียตาย  โกดังหาย  และรีบอร์นจบค่ะ ตอนนั้น....เอ๋อแดกกันอีกรอบ.....

ถ้าจำไม่ผิด รู้สึกว่าจะไม่ได้อัพฟิคเลย ราวๆเดือนนึงได้ ดาวที่ควรจะตกลงมาก็ค้างฟ้าอยู่อย่างนั้นนั่นเอง โฮววววว มันถึงได้ชนวันเกิดยามะง๊ายยยยยยยย >[ ]<

อือ....แต่ดูเหมือนจะมีภูมิต้านทานมากขึ้น เพราะไม่ได้วิญญาณหลุดยาวเหมือนตอนที่บอร์ดดำล่มกับ ID ยูตูบโดนอุ้ม

ก็...มองๆไปพรางว่าที่ไหนโอเคบ้าง....มองอย่างหมดแรงน้อยๆ แบบ ได้ก็ได้วะ ไม่ได้ตรูก็ไม่รีบ กะจะทำโกดังใหม่หลังจากที่มัลติพลายปิดแล้วด้วยซ้ำอ่ะ กะว่าจะลงดาวตกในมัลติพลายให้จบก่อนด้วยซ้ำอ่ะ (เอ่อ...ขนาดมัลติพลายมันยืดเวลาให้ตั้ง 4 เดือนมันยังไม่จบเลยเว้ยค่า~~~)

แล้วหลังจากที่พิจารณาไปมา....ก็ลองจิ้มสมัครที่ Blogspot ดู เพราะเหตุผลที่เคยบอกไปข้างต้นนั่นแหละ....ปรากฏว่า เฮ้ย!! ที่นี่ก็ดีว่ะ คนไม่พลุกพล่าน เม้นต์ง่าย เรทเท่าไหร่ก็ลงได้(ผิด!) แถมรูปยังอัพลงนี่เลยไม่ต้องไปฝากที่โฮสด้วย เสียตรง MAD นี่แหละที่ยังต้องหาที่ฝากอยู่ แต่ก็ไม่ได้ลำบากเท่าที่คิด ติดก็อีตรงที่ 300 เอนทรีนี่แหละ ที่ตรูจะต้องใช้เวลากี่ชาติกว่าจะย้ายมันมาหมด ฮือออออออออออ ขี้เกียจจะตายห่านอยู่แล้ว แค่เวลาแต่งฟิคกรุยังไม่ค่อยจะมีเล้ย! บ่นกันไป...

และแล้ว....ราวกับพระเจ้าอามาโนะ(?)มีตา สวรรค์บันดาลชักพา....ให้มัลติพลายมันทำออฟชั่นสำหรับย้ายมาบลอคสปอตแบบสะดวกมากเพียงแค่จิ้มจึกเดียวจบ...

อร๊ากกกกกกกกกกกกก อยากจะชาบู มัลติพลายมากกกกเลยค่ะตอนนั้น แล้วก็อยากจะดีใจกับโชคของตัวเองที่เลือกที่นี่ >w< ไม่ต้องย้าย 300 เอนทรีทีละอันแล้วเฟ้ยยยยยยย

ก็นะ.....สรุปว่าตอนนี้ย้ายมาทั้งหมดเรียบร้อยแล้วค่ะ

ทว่า....ที่ท่านยังไม่เห็นมาปรากฏแก่สายตา นั่นเป็นเพราะว่าข้าพเจ้ายังไม่ได้กด “อัพ” เท่านั้นเอง.....ก็ขี้เกียจด้วยส่วนหนึ่ง(โดนตบดิ้น) อีกส่วนหนึ่งคือต้องอัพรูปใหม่เพราะที่เคยอัพไว้ในมัลติพลายมันเล็ก (แล้วกรุไปเก็บรูปเอาไว้ที่ไหนในคอมนี่ก็อีกปัญหา =[ ]=) อีกทั้งยังต้องเซ็นเซอร์(?)บางอย่างด้วย

แต่ยังดีมากๆเลยค่ะที่ทุกคอมเม้นต์ซึ่งเคยเม้นต์เอาไว้ในมัลติพลาย มันถูกย้ายมาให้ด้วย โฮวววววววว ซาบซึ้ง....แถมการเรียงลำดับเวลาก็ตามในมัลติพลายเป๊ะ เคยอัพเอนทรีนี้เอาไว้ตอนเดือนไหนปีไหน มันก็ย้ายมาตามนั้น ประหนึ่งว่าตรูอยู่บลอคสปอตมายาวนานแล้วแบบนั้นแหละ55

เพราะฉะนั้นนะคะ.....

ถึงแม้ว่าตอนนี้มี มัลติพลาย จะเข้าไม่ได้แล้ว....แต่ทุกอย่างจะถูกย้ายมาอยู่ที่นี่ค่ะ

ฟิค......

KHR 37 เรื่อง (กี่ร้อยตอนวะ ไม่ได้นับ) 

Gintama 3 เรื่อง  

Bleach 1เรื่อง   

Naruto 1 เรื่อง  

Ao no Exorcist 1 เรื่อง

Peace Maker 1 เรื่อง

และ  Psycho Pass 2++ เรื่อง

จะถูกย้ายมาอยู่ที่นี่แน่นอนค่ะ!

สุดท้ายนี้ต้องขอบคุณทีมงานของมัลติพลายที่ดูแลกันอย่างดีมาโดยตลอด....มันคือบ้านหลังที่สอง ที่มีทุกความทรงจำเลยจริงๆค่ะ

จะจดจำที่นั่นเอาไว้ในใจเสมอไปค่ะ ^ ^//

ลาก่อน....waketsu.multiply.com