KHR s.fic [8059] -- SEXY Story --

 KHR S.Fic [8059]   -- SEXY Story --

: KHR Fanfiction 

: 8059 / 80tyl59

: RomanticComedy(?)

: NC-17

คำเตือน : เนื้อเรื่องต่อไปนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย หากไม่ต้องการรับรู้กรุณาปิดหน้านี้ไปนะคะ

ไอ้บ้าเบสบอล....

ใช่....คนที่นอนอยู่ข้างๆมันก็เป็นแค่....ไอ้บ้าเบสบอล.....

เป็นแค่ไอ้ผู้ชายที่บ้าแต่เบสบอล....

เป็นแค่ไอ้บ้าเบสบอล....

ไอ้บ้าเบสบอล.....

ไอ้บ้า!

ไอ้บ้าเบสบอลสมองถั่ว!!! ที่ไม่รู้ตัวว่าคนอย่างเขา....

คนอย่างโกคุเดระ ฮายาโตะ มือขวาผู้สมบูรณ์แบบ ผู้พิทักษ์แห่งวายุที่เพอร์เฟ็คและเซ็กซี่ที่สุดในประวัติกาลคนนี้! กำลังยั่วมันอยู่!!!

ก็รู้อยู่หรอกนะว่ามันเป็นไอ้บ้าเบสบอลที่โง่และเอ๋อ แต่ก็ไม่เคยคิดว่ามันจะเสื่อมสมรรถภาพถึงขนาดแฟนตัวเองที่คบกันมาเป็นปีให้ท่าขนาดนี้ แต่มันกลับไม่รู้สึกรู้สาเลยแม้แต่นิด...

ทั้งแกล้งวิ่งตากฝนจนเสื้อเชิ้ตสีขาวเปียกแนบลำตัว เห็นไปถึงไหนต่อไหนให้ชาวบ้านเลือดกำเดาหยดเล่น แต่ไอ้ตัวเป้าหมายนี่กลับยิ้มระรื่นแล้วทักผมว่า..... ”อยากเล่นน้ำฝนก็ไม่บอกนะ จะได้ลงมาเล่นด้วย” ......ไม่มีอึ้ง ไม่มีตะลึงเลยแม้แต่น้อย....

ยัง....ผมยังไม่ยอมแพ้....

แต่ลากมันเข้าบ้าน แล้วเปลี่ยนมาใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวตัวใหญ่แค่ตัวเดียวแทน ทั้งๆที่ต้นขาขาวเนียนของผมโผล่พ้นชายเสื้อรำไร แผ่นอกน่าลูบไล้ก็มองเห็นเพราะปลดกระดุมถึงสองเม็ด คอเสื้อแทบจะหลุดจากไหล่บางๆอยู่รอมร่อ  แต่มันก็แค่เงยหน้ามองด้วยใบหน้าเอ๋อเหรอปกติของมัน แล้วก็ก้มลงไปอ่านหนังสือเบสบอลงี่เง่าในมือต่อ....

ฮึ่ม...ในเมื่ออิมเมจไม่ได้ผล ก็ต้องใช้เล่ห์กลมารยา.....

ผมเดินเข้าไปหยุดอยู่ตรงหน้ามันซึ่งนั่งอยู่ที่โซฟา...มือจับคอเสื้อกระพือเล็กน้อยพร้อมบ่นด้วยเสียงกระเส่าสุดๆว่า...  ”ร้อนจัง”  ...จากนั้นจึงเยื้องย่างเข้าไปใกล้ๆมันแบบตั้งใจอ่อยเต็มที่...ปลายนิ้วที่โผล่พ้นแขนเสื้อมาเล็กน้อยกรีดกรายลงไปที่ขาอ่อนขาวเนียนก่อนที่จะค่อยๆดึงชายเสื้อขึ้นมาอย่างช้าๆ.....ก้าวขาคร่อมลงไปบนหน้าตักแข็งแรง แล้วนั่งทับลงไปที่กลางลำตัวของมัน....แน่นอนว่าข้างในผมก็ไม่ได้ใส่อะไร....สองแขนเรียวบางของผมโอบรอบลำคอมันแล้วซบหน้าลงไปที่ไหล่กว้างข้างหนึ่ง 

ทั้งไออุ่นและกลิ่นหอมอ่อนๆที่ผมแน่ใจว่าเป็นกลิ่นกายของผมที่มันบอกว่าชอบ ทั้งความนุ่มนิ่มของผิวเนื้อ แล้วยิ่งข้างล่าง...ที่มีเพียงแค่กางเกงของมันกั้นเอาไว้....

ถ้ายังไม่รู้สึกอะไรอีกก็ให้มันรู้ไป....

ให้มันรู้ไป....

ไป..........

ไป..............

ใช่! 

ตอนนี้ผมรู้ไปแล้ว! 

ว่าไอ้บ้านี่มันโง่!  เซ่อ!  เอ๋อ!  ไร้ความรู้สึก!  ไร้น้ำยา!  ตายด้าน!  เสื่อมสมรรถภาพ!  ฯลฯ

เพราะนอกจากจะไม่ยอมขยับ ไม่ยอมทำอะไรต่อมิอะไร มันยังมีหน้ามาพูดอีกว่า..... “ถึงนายจะตัวเบา แต่อยู่แบบนี้นานๆ ฉันก็หนักนะโกคุเดระ....”

อยากจะกรี๊ดให้ดังยิ่งกว่านางอิจฉาที่ถอดเสื้อถอดผ้ายั่ว แต่พระเอกไม่ยอมสนใจในละครช่อง7นั่นซะอีก....

นี่มันผิดปกติหรือว่าผมไร้เสน่ห์กันแน่...

ยิ่งนึกถึงใบหน้ายิ้มเยาะของไอ้เจ้าฮิบาริที่โชว์รอยจูบที่คอหล๋าของไอ้ม้าโง่นั่นมันก็ยิ่งทำให้รู้สึกหงุดหงิดและอิจฉาตาร้อน...

มีอย่างที่ไหน...

ไอ้บ้ายามาโมโตะที่ร้องไห้ฟูมฟายบอกว่ารักผมจะเป็นจะตายจนผมยอมใจอ่อนตอบตกลงคบมันเป็นแฟนมาร่วมปี...ใช่....ร่วมปีแล้วนะ....แต่ก็ไม่มีวี่แววว่ามันจะอยากทำอะไรๆกับแฟนที่สุดแสนจะน่ารักอย่างผมเลยแม้แต่น้อย แค่มือบังเอิญไปถูกกันมันก็ขอโทษเสียอย่างกับว่าทำผิดข้อหาฆาตกรรม ไม่ต้องพูดถึงเรื่องจูบ เพราะครั้งเดียวที่เคยทำคือมันลื่นล้มแล้วก้มลงมาจุ๊บผมที่ปากโดยบังเอิญสุดๆ

เฮ้อ....ผมเลิกยั่วมันแล้วหันไปนอนทำใจคงจะง่ายกว่า...

ตู้มมมม!!!....

เสียงระเบิดและควันสีชมพูประหลาดโอบล้อมอยู่รอบตัว ความรู้สึกวูบไหวราวกับจะหายไปนี่มันคืออะไรกัน....ในไม่ช้าสติที่มีอยู่ของผมก็ค่อยๆหายไปจากโลกใบนี้....

“ กะ  โกคุเดระ?”    เสียงใสเอ๋อได้ใจแต่ไร้ความเนียนดังขึ้นอยู่ที่ข้างหู เมื่อหันไปมองก็พบกับใบหน้าหล่อคมที่คุ้นเคย แต่ไร้รอยแผลเป็นที่คาง ไร้ความดาร์กหื่นในแววตา ไร้ความเป็นหมาเจ้าเล่ห์ที่คอยจ้องแต่จะกดผมทุกเวลา.....นี่มันเจ้ายามาโมโตะเมื่อสิบปีก่อน.....

สงสัยจะโดนบาซูก้าทศวรรษของไอ้วัวบ้าจนย้อนมาอดีตสินะ

“ หึ หึ....”    ผมเผลอหัวเราะออกไป นั่นยิ่งทำให้คนที่นั่งมองอย่างอึ้งๆอยู่บนเตียงเดียวกันยิ่งทำหน้าเอ๋อหนักกว่าเก่า

“ ไม่น่าเชื่อเลยแหะ....ว่าอย่างแกก็เคยมีช่วงเวลาที่ไร้เดียงสาแบบนี้ด้วย”   ผมส่งยิ้มเซ็กซี่และสายตาที่สื่อความหมายไปให้เจ้าเด็กไร้ความรู้สึกตรงหน้า...จริงสินะ...ช่วงเวลานี้ของเมื่อสิบปีก่อนคงเป็นช่วงเวลาที่ตัวเขาเองกำลังจะเป็นบ้าเพราะคิดว่าตัวเองไร้เสน่ห์จนแฟนไม่เหลียวแล....รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏที่มุมปาก....แบบนี้มันต้องช่วยกันหน่อย....

“ ทาเคชิ.....ช่วยหยิบบุหรี่กับที่เขี่ยให้หน่อยสิ....”    ผมจงใจยื่นใบหน้าเรียวสวยเข้าไปใกล้ใบหน้าดูเด็กๆของเจ้ายามาโมโตะ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงกระซิบสั่นพร่า...ประสบการณ์ที่เหนือชั้นกว่าถึงสิบปี ทำให้ใบหน้าเอ๋อแดงเถือกขึ้นทันตาเห็น ร่างสูงที่นั่งอยู่ตรงหน้าลุกพรวดพราดออกไปหยิบของที่ต้องการจากอีกห้องมาให้ทันที...หึหึ....จำได้ว่าตอนนั้นฉันยั่วแกแทบตาย....แต่แกก็ตายด้าน ไม่ได้รู้สึกรู้สาเลยสักนิด....

มือเรียวสวยปลดเนคไทแล้วรูดลงอย่างเชื่องช้า กระดุมค่อยๆถูกแกะออกทีละเม็ดด้วยมือข้างเดียว ทุกท่วงท่าล้วนยั่วเย้าเร้าอารมณ์อีกคนที่นั่งมองอยู่ นิ้วเรียวคีบบุหรี่ออกจากริมฝีปากแดงระเรื่อ กลุ่มควันถูกปล่อยออกมาจากริมฝีปากที่เผยอออกเล็กน้อย นัยน์ตาสีมรกตเหลือบขึ้นมามองคนผมดำที่นั่งกลืนน้ำลายตัวแข็งทื่ออยู่อีกฟากของเตียง

หมอนี่น่ะ...มันไม่ได้ไร้ความรู้สึกอย่างที่ผมในสิบปีก่อนคิดหรอก....เพียงแต่มันยังเป็นเด็กที่โตแต่ร่างกาย ส่วนจิตใจยังคงอยากจะวิ่งเล่นเหมือนเด็กๆ ไม่รู้จักเรื่องเซ็กซ์หรือความต้องการที่ตัวผมเมื่อสิบปีก่อนพยายามจะบอกมันผ่านทางภาษากายนั่นหรอก....เอ๋อๆอย่างไอ้เจ้าหมอนี่น่ะ....ถ้าไม่พูดไม่บอกออกไป มันก็ไม่มีวันเข้าใจหรอก

“ ทาเคชิ....จูบน่ะ....แกทำเป็นรึเปล่า”   นอกจากจะตัวแข็งแล้ว ใบหน้าเอ๋อๆนั่นยังมองผมอ้าปากค้างอีกต่างหาก

“ แบบนี้ไง...”    ผมแตะริมฝีปากนุ่มของตัวเองลงไปบนริมฝีปากแข็งกระด้างของหมอนั่น นัยน์ตาสีเปลือกไม้ที่ไร้ความเจ้าเล่ห์เบิกกว้างจนผมนึกขำในใจ แล้วก็สอดลิ้นเข้าไปค่อยๆกวาดต้อนในโพรงปากของเจ้าเด็กตรงหน้าอย่างเชื่องช้า เรียวลิ้นแตะสัมผัสลิ้นที่ดูไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงต่อไปของหมอนั่น แล้วค่อยๆชักจูงให้คล้อยตามอย่างช้าๆ ค่อยๆสอนให้มันรู้จักความหอมหวานที่ค่อยๆเรียกร้องจนเร่าร้อนขึ้นเรื่อยๆ...ไม่นาน...จากที่เป็นฝ่ายถูกชักจูงมันกลับรุกไล่เข้าไปในโพรงปากของผมแทน...

หึ หึ....แล้วนายจะต้องเสียใจที่นายพยายามจะยั่วมันในวันนั้น...ตัวฉันเมื่อสิบปีก่อน....เพราะคนอย่างไอ้เจ้ายามาโมโตะน่ะ แค่จุดไฟให้มันครั้งเดียวก็เกินพอแล้ว....ฉันอยู่กับมันมาสิบปี....รู้ดีเลยละว่า...ไม่ใช่เพลงดาบหรือไม่ใช่เบสบอล แต่เป็นเรื่องอย่างว่าเนี่ยแหละที่มันถนัดที่สุด!

“ ฮายาโตะคนที่แกจะต้องสานต่อน่ะไม่ใช่ฉัน...”   ผมพูดกับมันทันทีที่ริมฝีปากละออกจากกัน

“ และฉันจะให้ของขวัญแก....จำไว้ว่าฉันชอบกลิ่นนี้...”    หลังจากยัดอะไรบางอย่างใส่มือหนาแล้วชั่วพริบตานั้นเสียงระเบิดและกลุ่มควันสีชมพูก็รายล้อมมารอบๆตัวผมอีกครั้ง...

สู้ต่อไปนะ...ตัวฉันในสิบปีก่อน....แล้วนายจะได้รู้....ว่านายไม่ควรจะไปยั่วให้ปีศาจหื่นนี่มันตื่นขึ้น....

“ อ๊ะ! แก....ยามาโมโตะ!!”    ทันทีที่กลุ่มควันสีชมพูหายไป ตัวผมในสภาพเสื้อผ้าหลุดลุ่ย ริมฝีปากบวมเจ่อและรอยแดงๆที่ซอกคอและลาดไหล่ก็มาโผล่อยู่ในโลกปัจจุบัน....นึกถึงสิ่งที่ไปเจอมาในอีกสิบปีข้างหน้าแล้วก็ให้หน้าแดง

ไอ้บ้าเบสบอลในอีกสิบปี มันทำไมถึงได้.....

นัยน์ตาสีมรกตเหลือบมองยามาโมโตะที่อยู่ตรงหน้าที่มองมาด้วยใบหน้าเอ๋อๆแล้วก็ให้โล่งอก....อย่างน้อยๆเจ้านี่ก็ไม่ได้หื่นไม่เลือกที่อย่างตอนที่มันอายุ 25!

“ โกคุเดร้า....”    มือใหญ่ของไอ้เอ๋อตรงหน้าแทรกเข้าไปในเสื้อผ้าที่หลุดลุ่ยของผมอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว....นะ....นี่มันเกิดอะไรขึ้น ?.....ฉันยั่วแกแทบตายไม่เคยรู้สึก....แล้วทำไมตอนนี้....

“ ฉันอยากทำแบบเมื่อกี้อีกอ่ะ”    ....เมื่อกี้ ?....เมื่อกี้อะไร ?......แล้วริมฝีปากของเจ้าหมอนั่นก็ทาบทับลงมาที่ริมฝีปากผม ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้ามา ทั้งๆที่น่าจะไร้เดียงสาแต่มันกลับไม่ใช่...แล้วก็ไม่ใช่แค่ลิ้นเท่านั้นที่สอดแทรกเข้ามา....ยังมีมืออุ่นร้อนที่ลูบไล้ระเรื่อยลงไปตามร่างกายของผมอีกด้วย

นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเจ้านี่ ?

ทำไมแค่ 5 นาที แกถึงได้เปลี่ยนไปเป็นคนละคน ?

แล้วมันก็กดให้ผมนอนลงกับเตียงนุ่มก่อนจะก้าวขึ้นมาคร่อมร่างของผมเอาไว้ ใบหน้าที่เคยเอ๋อเหรอกลับมีแววเจ้าเล่ห์ซึ่งผมไม่เคยเห็นฉาบอยู่

“ เมื่อกี้นายบอกด้วยว่าชอบกลิ่นนี้”   ใบหน้าคมของเจ้ายามาโมโตะคาบห่อสี่เหลี่ยมเล็กซึ่งมีวงกลมอยู่ตรงกลางเอาไว้ที่มุมปาก มือใหญ่จับมันที่มุมหนึ่งก่อนที่จะฉีกออก...นะ...นั่นมัน.....แกไปเอามาจากไหนเนี่ย!!!

“ ลองใช้ดูดีกว่าเนอะ...โกคุเดร้า~~~....”

แล้วหลังจากนั้น....

“ อ้า...ยามะ....อื้อ.....”

“ แฮ่ก...อ๊ะอ้า.....ยะ...”

“ ฮ้า...อ๊า...ยามะ...”

....ฯลฯ.....

ระ....หรือว่าผมจะคิดผิด....ที่ไปสับสวิตซ์ของมัน ?

กว่าจะรู้ตัวอีกที....มันก็เล่นเอาผมลุกไม่ขึ้นไปอีกหลายวัน....

และตั้งแต่นั้นมา....ไม่ว่าจะที่ไหน....ไม่ว่าจะเวลาไหน....ไม่ว่าจะทำอะไรอยู่....

สิ่งเดียวที่ไอ้บ้านั่นมันจ้องจะทำก็คือ..... กดผม!!!      

ว๊ากกกกก....เอาไอ้บ้าเบสบอล ที่บ้าแต่เบสบอลคนนั้นกลับมาคืนผมที๊!!!......

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

FIN

จบแล้ว ?

อื้อ...จบแล้ว.....

ฮ่า ฮ่า....เรื่องนี้ขอมอบให้แด่น้องสาวผู้น่ารัก

สุขสันต์วันเกิด(แบบหื่นๆ)นะค้าน้องหวาน...^ ^...

HAPPY BIRTHDAY Kazahaya!!!

ขอให้มีความสุขมากๆ ผ่านพ้นอุปสรรคทุกอย่างไปได้ด้วยดี มีสุขภาพพลานามัยแข็งแรงนะคะ...ฮี่....ไม่รู้ว่าจะชอบหรือเปล่านะคะ (แอบกังวล...) แต่เพราะเจ้าของวันเกิดหื่น (เฮ้ยพี่!) ก็เลยขอมอบฟิกรั่วๆหื่นๆให้เป็นของขวัญ ฮ่าๆๆ (เป็นฟิกชั่ววูบมากเลย...แต่น่าแปลกที่มันดันลื่นไหลกว่าแต่งเรื่องอื่น =[]= หรือว่าชั้นก็เริ่มจะคลายเจ้าของวันเกิดแล้ว =[]=(เค้าแซวเล่นนะ อิอิ)) ว่าแต่...ผิดคาดหรือเปล่า...^ ^”...ปกติไม่ค่อยได้แต่งก๊กเซะซี่...ถ้ามันมีอะไรแปลกๆยังไงก็ขออภัยไว้ล่วงหน้านะคะ...แหะ แหะ....