KHR Au.fic [805918] The Last SNOWDROP : ความหวังครั้งสุดท้าย [00]

.

.

.

.

.

.

สมการสามเส้า ของพวกเขาสามคู่

กับความรักของคน 9 คน กับความรู้สึกและเหตุผลของแต่ละคนใน 9 ด้าน

กับความต้องการและความปรารถนาที่จะครอบครองบุคคลอันเป็นที่รัก

สุดท้าย.......

ดอกไม้แห่งความหวังจะเบ่งบานแย้มยิ้มให้แก่....ผู้ใดกัน

.

.

.

.

.

.

กำเนิด...ความหวังครั้งสุดท้าย : The Last SNOWDROP

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว....สาวน้อยในมุมมืดคนหนึ่งได้เผลอไปเปิดหนังสือเกี่ยวกับสถาปัตยกรรมญี่ปุ่นเล่มหนึ่งเข้า ภายในนั้นมีภาพของบ้านเรือนที่เต็มไปด้วยกลิ่นไอญี่ปุ่นแท้ๆจนหญิงสาวคนนั้นเกิดอาการแพ้ คันที่มือยิกๆอยากที่จะเขียนเรื่องราวที่ลูกสาวสุดที่รักจะเข้าไปอยู่ในฉากๆนั้น ทั้งๆที่กำลังปั่นโค้งสุดท้ายของ IF ; I LOVE แบบเอาเป็นเอาตาย แต่ก็ยังไม่วายจิ้นอีกเรื่องไปพร้อมๆกัน....ก็แหม...ลูกสาวฉันนั้นมันน่ากดในหลายๆมุมมองนี่นา(เฮ้ย)

แต่ด้วยความโรคจิตที่สะสมอยู่ในตัว...เธอผู้ซึ่งหลงใหลในความเหมือนที่แตกต่างอย่างฝาแฝดกลับไม่ได้แค่นั่งจิ้นเรื่องราวรักใสๆตามปกติ....แต่กลับคิดว่า...ถ้าเรื่องราวนี้มันมีฝาแฝดที่หน้าตาเหมือนกันมากแต่นิสัยต่างกันสุดขั้วขึ้นมามันจะเป็นยังไง...เพราะฉะนั้นกรรมจึงไปตกอยู่กับลูกสาวและลูกเขย(ทั้งสอง) เมื่อเธอหยิบคีบอร์ดขึ้นมา(จากไหนฟะ) แล้วเขียนเรื่องราวแรกซึ่งถือกำเนิดขึ้นด้วยความฮา มั่ว รั่วบัดซบแล้วตั้งชื่อมันว่า..... “แฝดพี่” ......แล้วจากนั้นไม่นานเธอก็เขียนอีกเรื่องราวหนึ่งซึ่งเนื้อเรื่องและตัวละครเหมือนกับเรื่องแรกทุกอย่าง เพียงแต่จากที่เป็นหนูก๊กนางเอกขาวีน กับจอมโจรยามะเอ๋อเนียน และ คุณฮิโอตาคุ มันกลับกลายเป็น หนูก๊กนางเอกผู้งดงามทั้งร่างกายและจิตใจ กับจอมโจรสุดดาร์กแห่งป่าสายหมอก และเจ้าของแผ่นดินสีดำสุดโหด.....และเนื่องจากเรื่องนี้มันเกิดขึ้นมาทีหลังจึงเรียกมันว่า.... “แฝดน้อง” .....

เนื้อเรื่องที่ดำเนินไปเหมือนกันทุกอย่าง แตกต่างกันที่นิสัยของตัวละคร....อีกฝั่งนึงก็รั่วบัดซบ....ส่วนอีกฝั่งก็ดราม่าน้ำตาท่วม....แต่เธอก็บ่ยั่นทั้งๆที่ไม่ได้เป็นคนหลายบุคลิกอย่างที่เขาว่ากัน(นะ!!) และอีกสิ่งหนึ่งที่เธอหลงรักมันทั้งๆที่ยังไม่เคยเห็นตัวจริง....นั่นก็คือดอกไม้ที่กลายเป็นธีมหลักของเรื่อง....SNOWDROP....และนั่นคือที่มาของชื่อเรื่องเรื่องนี้ซึ่งถึงแม้จะดูไม่น่าจะเกี่ยวข้องกัน แต่มันเกี่ยวข้องกัน(งงได้อีก) เพราะสโนว์ดรอปคือดอกไม้ที่หมายถึงความหวัง เพราะฉะนั้น....ความหวังครั้งสุดท้าย จึงเป็นความหมายของ The Last SNOWDROP

ในเริ่มแรกเดิมทีเธอตั้งใจแค่ว่าจะมีแค่คู่หลักคู่เดียวคือ 185980 แต่ทำไปทำมา...สัปป้ามันมาได้ไง?...สัปป้าจะมาเดี่ยวก็กลัวจะเหงาเลยให้ทูน่ามาเป็นเพื่อน...แต่ในเมื่อสายพันธ์พืชไร่มาแล้วก็เลยส่งเผือกมาร่วมตบตีจะได้มีสีสัน.....วันดีคืนดีอิป๋าแซนแสนดีก็โผล่เข้ามาทางไหนยังงงๆอยู่? แล้วก็โดนปืนไล่ยิงว่าให้หาคู่มาให้ตรูด้วย...เลยจำต้องไปลากหลามมาแล้วก็มีคนทักว่านภาก็ออกมาหมดแล้ว แล้วนภาคาบัคโร่เน่ล่ะ?....เธอจึงได้ไปอัญเชิญคุณท่านมาจากสนามม้า(?)เป็นคนสุดท้ายจนได้.....จะเห็นได้ว่า....พล็อตแม่งไม่ได้วางเอาไว้แต่แรกหรอกเว้ยเฮ้ย....เพ้อเอาซึ่งๆหน้างี้ตลอดแหละ วะฮะฮะ....

ยัง....แค่นั้นมันยังสั่นประสาทเธอไม่พอ....เมื่อมีเม้นต์ปริศนา นามย่อว่าน้อง ป. เม้นต์บอกไว้ว่า “เลือกไม่ถูกค่ะว่าจะเชียร์ฝั่งไหน แบบว่าอยากให้ก๊กโดนกดทั้งคู่(บิดเบือนเม้นต์เขาเห็นๆ...) ขอตอนจบสองแพร่งได้ไหมคะ?” ....เอาละสิ....ไม่ใช่แค่น้อง ป. หรอกแต่อิคนแต่งมันก็เลือกไม่ถูกเหมือนกันว่าสุดท้ายแล้วจะให้ลูกสาวไปอยู่กะใคร....หล่อดาร์กก็ดี หล่อโหดก็เร้าใจ...จะให้หนูก๊กเดินไปทางไหนดี....หลังจากเพ้อกับตัวเองอยู่พักใหญ่ เธอจึงตัดสินใจ....เอาวะ!....มีสามแยกมันซะเลย เคี๊ยก....โดยไม่ได้รู้ชะตาว่าโรคประสาทกำลังจะมาเยือนในไม่ช้า.....

และแล้วทางแยกแรกก็แต่งจบไป (โดยทิ้งแฝดพี่ไว้เบื้องหลังอันไกลโพ้น...) ด้วยสมการ 1859 1006927 XS ซึ่งเต็มไปด้วยความดราม่าน้ำตานอง แต่งไปก็ผ้าขนหนูเปียกไป จนกระทั่งแต่งจบถึงได้เพิ่งรู้ตัวว่า...ทางแยกนี้แม่งโคตรจะ Bad End เลยนี่หว่า...แต่ในความรู้สึกของเธอกลับคิดว่ามันช่างเป็นจุดจบที่งดงาม...เพราะพระเอกทั้งสองคนของเธอจะคงอยู่ในความทรงจำของผู้คนตลอดไป.....มิใช่จากไปในฐานะตัวร้าย...นี่แหละ....ยามะของมี๊....ฮือออออ...อะแฮ่ม.....เพราะงั้นตอนที่เธอแต่งทางแยกต่อไปของสมการ 8059 6927 XSD จึงค่อนข้างจะชิวกว่าเพราะตัวละครดูเหมือนจะมีอิเนียนตัวเดียวที่ยังคงดาร์กอยู่ ก็นะ จะให้ Bad End ทั้งสองทางแยกก็กระไรอยู่ อันนี้ไม่ได้ล็อคผลแต่อย่างใด แต่หากใครติดตามมาตั้งแต่ IF จะรู้ดีว่า ทางแยกแรกของเธอมักจะเจอ Bad Endก่อนเสมอ...เพราะว่าอยากให้ตอนจบสุดท้ายที่อยู่ในความทรงจำของคนอื่นๆนั้นเต็มไปด้วยความสุข....และจากกันไปด้วยดี

ยังมีความรู้สึกอีกมากมายที่เธออยากจะบอกกับเหล่าคนที่ตามอ่านผลงานเรื่องนี้...แต่ทว่าหน้ากระดาษก็หนาจนกลายเป็นฟิกรุ่นกันกระสุนไปแล้ว.....เพราะฉะนั้นเธอจึงอยากจะพูดคำสั้นๆ...ว่าขอบคุณ....เพราะนี่คือหนึ่งในความฝันที่ฟิกที่รักจะได้ออกมาเป็นรูปเป็นเล่ม....เธออยากจะบอกอีกว่า....เธอตั้งใจทำมันออกมาอย่างดีที่สุด แต่มันอาจจะมีตกๆหล่นๆไปบ้าง มีอะไรผิดพลาดก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ และเธอยังอยากจะบอกอีกว่า (พอได้แล้วเฮ้ย) ....แล้วพบกันใหม่งานหน้านะค้า.......

จากเธอผู้มีนามว่า....WAKETSU

 ข้อความจากรวมเล่ม   "ความหวังครั้งสุดท้าย"  ค่ะ

ความหวังครั้งสุดท้าย   [แฝดน้อง]

มีตอนจบสองทางแยก....

Red  SNOWDROP : 1859  1006927 XS

Black  SNOWDROP : 8059  6927 XSD

The Last SNOWDROP  [แฝดพี่]

(หาก) จะมีตอนจบ...

White  SNOWDROP  :  805918  10069  DS

กิตติกรรมประกาศ (เขียนวิทยานิพนธ์หรือไงฟะ!)

ขอขอบคุณ อ.อามาโนะ อากิระ ผู้สร้างโลกแห่งรีบอร์นขึ้นมา ท่านคือพระเจ้าผู้ประทานลูกสาวมาให้แก่ข้า...และตามมาด้วยลูกเขย(อีกหลายคน)....ทำให้ข้าพเจ้ารู้ว่าในโลกนี้ตัวเองสามารถรักคนคนหนึ่งได้มากถึงขนาดทำอะไรให้ได้มากมายขนาดนี้ ขอบคุณค่ะอ.อามาโนะขา...

ขอขอบคุณน้องสโนว์ผู้น่ารัก สำหรับ HagarenBที่ให้ข้าพเจ้ามา....เอ๊ะ...เหมือนจะไม่ใช่....ต้องขอบคุณเรื่องรูปสิเว้ยเฮ้ย! เรื่องระหว่างเรามันเริ่มต้นจากวันนั้น (ขอสั้นๆพอพี่...) อ่า...เพราะรูป 185980 รูปนั้นที่น้องสโนว์วาดให้โดยไม่คาดฝัน มันคือแรงบันดาลใจอันยิ่งใหญ่อีกอย่างของฟิกเรื่องนี้ เพราะว่ามันคือรูปภาพรูปแรกที่มีคนวาดให้ในฟิกของเรา มันปลาบปลื้มใจอย่างบอกไม่ถูก ไม่คิดว่าจะมีคนอ่านเรื่องราวของเราแล้ววาดเป็นรูปออกมาให้เพราะไม่คิดว่าฟิกของตัวเองจะส่งอิทธิพลต่อใครนอกจากตัวเองที่เป็นบ้าเป็นหลังอยู่คนเดียว แต่พอเห็นรูปนั้นครั้งแรก มันซาบซึ้งจนน้ำตาคลอเลยอ่ะ ขอบคุณมากๆค่ะ และไหนๆก็หลวมตัววาดมาให้แล้วจึงตะครุบตัวเอาไว้ทันทีและตั้งใจเอาไว้แล้วว่า...ถ้าจะรวมเล่มแฝด...คนที่จะวาดภาพประกอบและปกให้ต้องเป็นคนคนนี้เท่านั้น....เพราะงั้นจึงอยากจะขอบคุณอีกซักล้านครั้งสำหรับปกและรูปประกอบสวยโฮกทั้งหมดที่ทำให้นี้นะคะ เหะ เหะ....ข้าพเจ้าพูดไม่เก่งหรอกจริงๆแล้วน่ะ(แล้วยาวเยื้อยนั่นมันอะไร?)

ขอขอบคุณคุณแก้ว (K_Guardian_7) สำหรับคำโปรยของเรื่องนี้.....รักสามเส้าของพวกเขาสามคู่.....อ่านครั้งแรกในคอมเม้นต์ของคุณแก้วแล้วขนลุก....เพราะทุกคำพูดมันสื่อถึงฟิกเรื่องนี้ได้อย่างดีที่สุดเลยค่ะ จึงอันเชิญมันไปเป็นคำโปรยของเรื่องทันทีและก็ตั้งใจเอาไว้อีกว่า...ถ้ารวมเล่มแฝดเมื่อไหร่ คำโปรยนี้จะอยู่ที่หลังปกแน่นอน นอกจากนี้ยังขอขอบคุณทุกๆกำลังใจทุกๆคำพูดที่มอบให้กันเสมอมา ขอบคุณที่ยืนอยู่ข้างๆกันตลอดเวลาค่ะ ฮี่...

ขอบคุณน้องๆในแก๊ง 5P สำหรับกำลังใจและคอมเม้นต์ยาวเหยียดราวกับจะช่วยแต่งฟิกอีกแรง(เพราะคนแต่งตัวจริงมันอู้)ในฟิกเรื่องนี้ด้วยนะคะ อ่านแล้วมีกำลังใจและไฟลุกโชติช่วงจริงๆค่ะ ฮ่าๆ ทั้งเม้นต์ที่สั้นไม่เป็นของคุณเปา ทั้งเม้นต์ที่อ่านแล้วทั้งเสียวทั้งฮาของน้องหวาน ทั้งเม้นต์ที่เต็มไปด้วยกำลังใจของน้องมิยะ และเม้นต์ที่อ่านแล้วรู้ว่าคนเม้นต์ตั้งใจมากกกกของน้องสโนว์  ขอบคุณค่ะ

ขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆ(จะมีเร๊อะ)น้องๆ(อันนี้น่าจะเยอะ)จากบอร์ดรีบอร์นดำที่ติดตามอ่านติดตามเม้นต์กันมาตลอดด้วยนะคะ อาจจะเอ่ยชื่อได้ไม่หมด แต่ทุกๆคอมเม้นต์ส่งผลกระทบต่อตัวข้าพเจ้าด้วยกันทั้งนั้น และส่วนใหญ่ข้าพเจ้าจำได้นะ โดยเฉพาะคนที่อยู่ด้วยกันตลอดเวลาอย่างคุณแก้ว พีเคซัง น้องเรียว คุณหนอน เบล nikozzซัง น้องฟาร์ม barrinnyซัง น้องป่าน ปลาคุงและอีกหลายๆคนที่ไม่ได้เอ่ยชื่อ ทั้งคนที่เพิ่งรู้จักกัน ทั้งคนที่นานๆมาที....อย่าให้เจอนะ จะจับกอดเรียงตัว!!! ฮี่ๆๆ

และขอบคุณคุณแม่หนูก๊กอีกสองคน...ไม่รู้ว่าจะได้มาอ่านหรือเปล่า แต่เค้าขอบคุณตัวสองคนมากๆเน้ คุวาริคุงผู้ให้คำปรึกษาด้านการทำรวมเล่มและสั่งพิมพ์และอะไรต่อมิอะไรอีกมากมาย  และคุณกิตที่คอยส่งกำลังใจผ่านน้องแกะมาให้อยู่เรื่อยๆ...

ขอบคุณบอร์ดรีบอร์นดำ

ขอบคุณ Dir en grey ที่อยู่เป็นเพื่อนกันในหลายๆคืนที่ต้องอยู่คนเดียว

               

ขอบคุณมากๆเลยค่ะ!!!